Spis treści
Laura i Filon
Laura
1
KochanekJuż miesiąc zeszedł, psy się uśpiły,
I coś tam klaszcze za borem.
Pewnie mnie czeka mój Filon miły,
Pod umówionem jaworem.
5
Nie będę sobie warkocz trefiła[1],
Tylko włos zwiążę splątany;
Bo bym się bardziej jeszcze spóźniła,
A mój tam tęskni kochany.
Wezmę z koszykiem maliny moje,
10I tę plecionkę różowę[2]:
Maliny będziem jedli oboje;
Wieniec mu włożę na głowę.
Miłość, TęsknotaProwadź mię teraz, miłości śmiała!
Gdybyś[3] mi skrzydła przypięła!
15Żebym najprędzej bór przeleciała,
Potem Filona ścisnęła!
Podstęp, ZdradaOto już jawor… Nie masz miłego!
Widzę, że jestem zdradzona!
On z przywiązania żartuje mego;
20Kocham zmiennika[4] Filona.
Pewnie on teraz koło bogini
Swej, czarnobrewki Dorydy,
Rozrywkę sobie okrutną czyni,
Kosztem mej hańby i bièdy[5].
25
Pewnie jej mówi: że obłądzona
Wspieram się w drzewa i bory,
I… zamiast jego białego łona,
Ściskam nieczułe jawory.
MiłośćFilonie! wtenczas… kiedym nie znała
30Jeszcze miłości szalonej,
Oczach i w mowie pieszczonej[8].
Jakże mię mocno ubezpieczała[9],
Że z tobą będę szczęśliwą!
35A z tem się chytrze ukryć umiała,
Że bywa czasem fałszywą.
Słabą niewinność łatwo uwiodą!
Teraz wracając do domu,
Nauczać będą moją przygodą,
40Żeby nie wierzyć nikomu.
Ale któż zgadnie: przypadek jaki
Dotąd zatrzymał Filona?
Może on dla mnie zawsze jednaki,
Możem ja próżno strwożona?
45
Lepiej mu na tym naszym jaworze
Koszyk i wieniec zawieszę,
Jutro paść będzie trzodę przy borze…
Znajdzie!… jakże go pocieszę!
ZdradaOch, nie! on zdrajca; on u Dorydy,
50On może teraz bez miary
Na sprośne z nią się wydał bezwstydy…
A ja mu daję ofiary…
Widziałam wczoraj, jak na nią mrugał;
Potem coś cicho mówili:
55Pewnie to dla niej ten kij wystrugał,
Co się mu wszyscy dziwili.
Kwiaty, MiłośćJakżeby moję hańbę pomnożył,
Gdyby od Laury uwity[10]
Wieniec na głowę Dorydy włożył,
60Jako łup na mnie zdobyty?
Wianku różany! gdym cię splatała,
Krwiąm się rąk moich skropiła[11]:
Bom twe najmocniej węzły spajała,
I z robotąm się kwapiła[12].
65
Teraz bądź świadkiem mojej rozpaczy
I razem[13] naucz Filona:
Jako w kochaniu nic nie wybaczy
Prawdziwa miłość, wzgardzona.
Filon
O popędliwa!… o ja niebaczny!…
Lauro!… poczekaj… dwa słowa…
Może występek mój nie tak znaczny,
80Może zbyt kara surowa;
Jam tu przed dobrą stanął godziną,
Długo na ciebie klaskałem;
Gdyś nadchodziła, między chrościną
Naumyślnie[16] się schowałem,
85
Chcąc tajemnice twoje wybadać,
Co o mnie będziesz mówiła?
A stąd szczęśliwość moję układać,
Ale czekałem zbyt siła[17].
Pierwsze twe skargi o Dorys były,
90Sądź o mnie, Lauro, inaczej:
Kogóż by wdzięki tamte wabiły,
Kto cię raz tylko obaczy?
Prawda, że czasem z nią się bawiło,
Mając znajomość od długa[18];
95Ale kochania nigdy nie było —
Nie już ten kocha, co mruga[19].
Oto masz ten kij, po nim znamiona
Niebieskie, gładko rzezane,
W górze zobaczysz nasze imiona,
100Obłędnym węzłem związane.
Cóżem zawinił, byś mię gubiła
Przez twój postępek tak srogi?
Czyliż dlatego, żeś ty błądziła,
Ma ginąć Filon ubogi?
Laura
Filon
Teraz mi Laura za wszystko stanie.
Wszystkim pasterkom przodkuje;
I do gniewu ją wzrusza kochanie,
120I dla miłości daruje.
Laura
ZazdrośćJedna się Dorys wyłączyć miała,
Jej pierwsze miejsce naznaczę,
Na to wspomnienie drżę zawsze cała,
Cóż, kiedy cię z nią obaczę!
Filon
Laura
Czymże nagrodzę za te ofiary?
130Nie mam — prócz serca niemego;
Jedne ci zawsze przynoszę dary,
Przyjmij, jako co nowego.
Filon
Któż by dla ciebie nie zerwał węzły
Przyjaźni, co mię nęciły?
135W twej pięknej twarzy wszystkie uwięzły
Nadzieje moje i siły.
Laura
Ja mam mieć z płaczu po twarzy smugi;
Ale, jak mi się nadarzy
Spleść i ułożyć warkocz mój długi,
140Mówią, że mi to do twarzy.
Filon
Laura
Filon
Laura
Filon
Laura
Filon
165
Ściśnij twojego, Lauro! Filona;
Ja cię przycisnę wzajemnie:
Serca zbliżone łonem do łona,
Rozmawiać będą tajemnie.
Laura
Ty mię daleko ściskasz goręcej:
170A jam cię tylko dotknęła:
Nie przeto, Filon, kochasz mię więcej,
Miłość mi siły odjęła.
Filon
Lauro! coś dotąd dla mnie świadczyła,
Jeszcze dowodzi to mało,
175Że mię tak kochasz, jakeś mówiła:
Jeszcze mi prosić zostało.
Laura
Tegom się miała z ciebie spodziewać?
Jakże to skarga niezbożna!
Nie proś, nie każ mi: ty mię chcesz gniewać…
180Kochać cię więcej nie można.
Filon
Laura
185
Filonie! widzisz wschodzące zorze,
Już to drugi raz kur pieje.
Trochę przydługo bawię na dworze…
Jak matka wstała!… truchleję.
Filon
Żal mi cię puścić, nie śmiem cię trzymać…
190Kiedyż przyśpieszy czas drogi,
Gdy z moją Laurą i słodko drzymać,
I bawić będę bez trwogi.
Laura
Przypisy
[5]
bièdy — wyraz, tworząc rym z „Dorydy”, stanowi przykład dawnej formy z tzw. è pochylonym, wymawianym jak i. [przypis edytorski]
[6]
Pierwszy razem ją (…) zdybała — daw. konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: „pierwszy raz ją zdybałam”, tj. pochwyciłam, spotkałam nagle (miłość w oczach i mowie ukochanego). [przypis edytorski]
[11]
krwiąm się rąk moich skropiła — daw. konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: skropiłam się krwią moich rąk. [przypis edytorski]
[12]
z robotąm się kwapiła — daw. konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: kwapiłam się z robotą; kwapić: spieszyć się. [przypis edytorski]
[14]
którym splatała — daw. konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: który splatałam. [przypis edytorski]
[20]
w tym wszystkim złość nic nie miała — złość (względnie: zło, zła wola) nie miała w tym żadnego udziału. [przypis edytorski]
Bezpieczne płatności zapewniają:
Dane do przelewu tradycyjnego:
nazwa odbiorcy
Fundacja Wolne Lektury
adres odbiorcy
ul. Marszałkowska 84/92 lok. 125, 00-514 Warszawa
numer konta
75 1090 2851 0000 0001 4324 3317
tytuł przelewu
Darowizna na Wolne Lektury + twoja nazwa użytkownika lub e-mail
wpłaty w EUR
PL88 1090 2851 0000 0001 4324 3374
Wpłaty w USD
PL82 1090 2851 0000 0001 4324 3385
SWIFT
WBKPPLPP
Proszę czekać...
Słuchaj od tego miejsca
