Motyw: Małżeństwo w utworze Ludzie bezdomni, tom drugi

Szczególnie zadowolona z mieszkania była żona dra „Węglicha”, pani Laura. Była to osoba nadzwyczaj interesująca...

Wiktor biegł przodem. Zdawało mu się, że już późno, że pociąg idzie… Wtedy biegł szybko...

— No, przecie się ta rzecz nie ukryje, choćby my na głowie stanęli. Już i tak...

— Pani musiała wówczas po prostu przeczuć…

— Co przeczuć?

— Wszystko, co ma nastąpić.

— Cóż takiego?

— Że...