- Dzieciństwo: 1
- Pocałunek: 1
- Sen: 1
- Wspomnienia: 1
- Zima: 1 2
Uwspółcześniono:
pisownię joty: pieszczonem -> pieszczonym;
interpunkcję: Śniąc, z smykiem w dłoni, w kwiatów ukojne kielichy, — -> Śniąc, z smykiem w dłoni, w kwiatów ukojne kielichy —; Dymiące mgłą, — snuł mrące, wiolinowe tony -> Dymiące mgłą — snuł mrące, wiolinowe tony; Ostawiło zerwany sen, — że go zerwało -> Ostawiło zerwany sen — że go zerwało.
Stéphane MallarméZjawatłum. Stefan Napierski
1
ZimaKsiężyc smutniał. Rój łzawych serafinów
[1] cichy
Śniąc, z smykiem w dłoni, w kwiatów ukojne kielichy —
Dymiące mgłą — snuł mrące, wiolinowe tony
Białych łkań, poprzez płatków błękitne korony…
5
PocałunekByło święto pierwszego twego pocałunku.
SenA myśl, ma dręczycielka, w balsamicznym trunku
Smutków pławiła serce na sen tajemniczy:
Aby nawet bez żalu, bez łez, bez goryczy
Ostawiło
[2] zerwany sen — że go zerwało.
10Błądziłem więc, wpatrzony w ulicę zszarzałą,
Gdy nagle — z słońcem w włosach, przed ulicą ciemną
W tym wieczorze zjawiłaś się nagle przede mną.
Która, gdym jeszcze dzieckiem był pieszczonym — na tła
15Mych pięknych snów z rąk swoich w pąk się stulających
Siała śnieżne bukiety białych gwiazd pachnących…