Miniona wiosna

Ur.

25 lutego 1871 w Zwiahel

Zm.

1 sierpnia 1913 w Surami

Najważniejsze dzieła:

Na skrzydłach pieśni (1893), Myśli i marzenia (1899), Recenzje (1902), Pieśń lasu (1912)

Właśc. Łarysa Kosacz-Kwitka. Poetka, pisarka, krytyczka literacka, tłumaczka. Działaczka społeczna i kulturalna. Jedna z najważniejszych osobistości literatury i kultury ukraińskiej. Córka pisarki Ołeny Pcziłki (właśc. Olha Kosacz). Siostrzenica znanego ukraińskiego językoznawcy i historyka – Mychajła Drahomanowa.

Od najmłodszych lat chorowała na gruźlicę kości. Z racji choroby wykształcenie zdobywała w domu i często przebywała w uzdrowiskach.

Debiutowała jako trzynastolatka – w 1884 r. opublikowała dwa wiersze w czasopiśmie „Zoria” („Gwiazda”) wydawanym we Lwowie. Tworzyła poezję liryczną, poematy epickie, dramaty, prozę. Pisała utwory publicystyczne. W ukraińskiej literaturze rozwinęła gatunek poematu dramatycznego. Brała czynny udział w rozwoju ukraińskiego ruchu na rzecz praw kobiet oraz w procesie odrodzenia narodowego.

Zmarła w wieku 42 lat podczas pobytu w sanatorium.

Najnowsze pełne wydanie dzieł zebranych Łesi Ukrainki ukazało się w 2021 r. i obejmuje 14 tomów. Jej wizerunek znajduje się na banknocie o nominale 200 hrywien.