Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Lucy Maud Montgomery, Ania z Wyspy

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Jedyna w swoim rodzaju, najsławniejsza rudowłosa dziewczynka na świecie, Ania Shirley, dorasta i wyjeżdża z ukochanego Zielonego Wzgórza na studia.

Ania z Wyspy (tytuł oryg. Anne of the Island, w innym przekładzie także: Ania na Uniwersytecie), powieść autorstwa Lucy Maud Montgomery, jest trzecią częścią przygód tej bohaterki. Przepełniona nadziejami Ania żegna się z Avonlea, aby rozpocząć naukę na uniwersytecie w Redmondzie. W Ani z Wyspy odnajdziemy wiele ponadczasowych problemów, które również dziś towarzyszą młodym ludziom wkraczającym w dorosłość. Z niezwykłym wyczuciem zostało tu ukazane zderzenie dziecięcego wyobrażenia o świecie — z rzeczywistością. Autorka powieści nie zapomniała o wątkach romantycznych, które tak ekscytowały czytelników, począwszy od pierwszego tomu. Na uniwersytecie Ania ma nie tylko koleżanki i kolegów, ale także wielbicieli, w tym niezmiennie tego najważniejszego… Całe Avonlea, z panią Linde na czele, żywi przekonanie, że przeznaczeniem Ani jest wyjść za mąż za Gilberta. Pozycja jego zostanie jednak zagrożona, gdy podczas nieoczekiwanej burzy pewien przystojny nieznajomy ofiaruje Ani schronienie pod swym parasolem.

Choć trudno było Ani opuścić Avonlea, kiedy jednak zamieszka w urokliwym Ustroniu Patty w towarzystwie trzpiotowatej Filippy, dwóch innych koleżanek oraz czarującej opiekunki, ciotki Jakubiny, życie znów nabierze uroku. Niewiele dowiadujemy się o zainteresowaniach naukowych Ani, mimo że jest ona bardzo pilną studentką w czasie czterech lat na uniwersytecie. Śledzimy natomiast zaskakujące perypetie narzeczeńskie jej przyjaciółek i znajomych starych panien. Nie wszystkie z jej rówieśniczek wejdą w dorosłe życie, bo i w młodości drogę przecina nieraz śmierć. W tej części opowieści o Ani Shirley obserwujemy, jak główna bohaterka uczy się samodzielności, ale też na różne sposoby konfrontuje się ze swoją przeszłością. Przeżywa w związku z tym liczne rozczarowania np. swoimi pierwszymi próbami literackimi czy dawnymi wyobrażeniami o tym, jak powinna wyglądać prawdziwa miłość i „ten jedyny”, z którym połączyć ma ją uczucie. A jednak z czasem w miejsce zawodu w jej sercu pojawia się — dojrzałość.

Elementem humorystycznym w książce są naszpikowane błędami ortograficznymi listy buńczucznego Tadzia, ośmioletniego wychowanka Maryli, darzącego Anię ogromnym przywiązaniem i zaufaniem i tylko wobec niej gotowym do zwierzeń z własnych rozterek moralnych. W stosunku do Tadzia ujawnia się talent pedagogiczny Ani: traktuje go z powagą, dyskrecją i szacunkiem, a chłopiec modyfikuje swoje zapatrywania i postępowanie.

Autorka powieści, Lucy Maud Montgomery, urodziła się w miejscowości New London na Wyspie Księcia Edwarda, zmarła w 1942 w Toronto. Jej życie od początku było naznaczone utratą — gdy miała niespełna dwa lata, zmarła jej matka. Ojciec oddał córkę pod opiekę dziadków, w których domu panowały surowe zasady i emocjonalny chłód. Mała Maud (pisarka używała wyłącznie drugiego imienia) otrzymywała miłość i troskę od siostry matki, Annie. Przyszła pisarka, wyruszając w samodzielność, ukończyła w ciągu roku dwuletni kurs nauczycielski w Prince of Wales College w Charlottetown, po czym pracowała jako nauczycielka i korektorka w gazecie. W 1911 roku poślubiła Ewana Macdonalda, z którym miała trzech synów (średni zmarł w niemowlęctwie).

Pierwsza powieść o przygodach Ani, Anne of Green Gables (po polsku znana jako Ania z Zielonego Wzgórza) została wydana w 1908 roku i szybko zdobyła serca czytelników. Do grona wielbicieli twórczości Lucy Maud Montgomery należał m.in. Mark Twain. Montgomery jako pierwsza kobieta w historii Kanady została członkinią brytyjskiego Królewskiego Towarzystwa Sztuk Pięknych (Royal Society of Arts). Anię z Wyspy zadedykowała Montogmery „dziewczętom z całego świata, które domagały się kontynuacji przygód Ani”, a samą powieść wydała w 1915, sześć lat po ukazaniu się poprzedniej części cyklu.

Książka Ania z Wyspy Lucy Maud Montgomery w tłumaczeniu Marcelego Tarnowskiego dostępna jest jako e-book (EPUB i Mobi Kindle) oraz plik PDF.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Lucy Maud Montgomery
Lucy Maud Montgomery ze swoimi zwierzętami przed domem w Norval (w prowincji Ontario w Kanadzie), fot. autor nieznany, domena publiczna

Lucy Maud Montgomery

Ur.
30 listopada 1874 w Clifton na Wyspie Księcia Edwarda
Zm.
24 kwietnia 1942 w Toronto
Najważniejsze dzieła:
Ania z Zielonego Wzgórza (1908), Emilka ze Srebrnego Nowiu (1923), Błękitny zamek (1926), W pajęczynie życia (1931), Opowieści z Avonlea (1912)

Kanadyjska pisarka, najbardziej znana jako autorka cyklu powieściowego o Ani z Zielonego Wzgórza.
Wychowywała się u dziadków w Cavendish na Wyspie Księcia Edwarda, w 1890 przez rok mieszkała z nową rodziną ojca w Prince Albert, wtedy też debiutowała na łamach lokalnego czasopisma wierszem On Cape LeForce. Po ukończeniu kursu nauczycielskiego, w latach 1894-1898 pracowała jako nauczycielka, studiowała też przez rok w Halifaksie (jako jedna z nielicznych kobiet wśród studentów). Zaczęła też zarabiać jako autorka opowiadań zamieszczanych w prasie. W tym okresie przyjęła oświadczyny swojego kuzyna, następnie jednak zakochała się w prostym synu farmera. Po krótkim i burzliwym romansie zakończyła oba te związki. Przeżycia tego okresu znalazły swoje odzwierciedlenie m.in. w powieści Ania z Wyspy (Ania na uniwersytecie). Od 1898 r. Maud mieszkała z babką w Cavendish, okresowo pracowała jako korektorka w czasopismach wydawanych w Halifaksie. Ania z Zielonego Wzgórza powstawała od 1903 r., wyszła drukiem w 1908 r.
W 1911 r. wyszła za mąż za pastora i przeprowadziła się do Ontario. Urodziła trzech synów, z których średni umarł w niemowlęctwie, prowadziła szkółkę niedzielną, a jednocześnie co dwa lata, aż do 1939 r., wydawała kolejną powieść. W 1923 r. została pierwszą kanadyjką wśród członków brytyjskiego Royal Society of Arts. W 1926 r. wraz z mężem przeprowadziła się do Toronto, gdzie mieszkali jej synowie. Tam też zmarła w 1942 r., pochowano ją w rodzinnym Cavendish.