ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?

Henryk Sienkiewicz, Na Oceanie Atlantyckim

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Jedne z początkowych tekstów Henryka Sienkiewicza wchodzących w skład jego „Listów z podróży po Ameryce”, obejmujące relację z rejsu na pokładzie statku „Germanicus”.

Sienkiewicz wypłynął z Anglii do Nowego Jorku w 1876 roku. W pasjonujący sposób opisuje ludzi i wydarzenia towarzyszących mu w podróży przez Ocean Atlantycki. Powieściopisarski styl sprawozdania, lekkie pióro i niezaprzeczalna zdolność uwodzenia czytelników sprawiają, że z przyjemnością możemy towarzyszyć autorowi w niebezpiecznych chwilach sztormu, wraz z nim poznawać jego towarzyszy podróży i zwyczaje panujące na statku.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Henryk Sienkiewicz
autor nieznany, domena publiczna, Wikimedia Commons

Henryk Sienkiewicz

Ur.
5 maja 1846 w Wola Okrzejska
Zm.
15 listopada 1916 w Vevey
Najważniejsze dzieła:
Ogniem i mieczem, Potop, Pan Wołodyjowski, Krzyżacy (1900), W pustyni i w puszczy, Janko Muzykant

Polski powieściopisarz i publicysta, laureat Nagrody Nobla za „całokształt twórczości” (1905). Studiował (1866-71) na różnych wydziałach Szkoły Głównej i rosyjskiego UW, lecz żadnego nie ukończył. Pracował jako dziennikarz (felietony pod pseud. „Litwos”) i jako korespondent w Ameryce Pn. (1876-78). Wiele podróżował (Konstantynopol, Ateny, Zanzibar). Debiutował w 1872 r. powieścią współczesną Na marne oraz tendencyjnymi nowelami Humoreski z teki Worszyłły. Sławę przyniosły mu powieści historyczne.
Działacz społeczny: ufundował (1889) stypendium, z którego korzystali m.in. Wyspiański, Konopnicka, Przybyszewski i Tetmajer; założył sanatorium przeciwgruźlicze dla dzieci w Bystrem; wyjechawszy do Szwajcarii w 1914 r. organizował pomoc ofiarom wojny w Polsce.

  • autor: Cezary Ryska