Motyw: Cierpienie w utworze Nad Niemnem

— O, nie, nie! — z żywym przeczeniem zawołała cierpiąca kobieta. — Ja się tak lękam wiatru, ciągów...

— A to pewno Janek pani o tym mówił… Żeby nie! Dobrze jemu zapamiętało się to...

To tylko jest pewne, że nacierpieli się oni nadmiar głodu, chłodu, strachu i zasępu najedli...

Łzy toczyły się po spokojnej przecież, niezmącenie cierpliwej jego twarzy, a ręce chude, jak ziemia...