- Góry: 1
- Księżyc: 1
- Miłość niespełniona: 1
Franciszek NowickiMorskie Oko
1
Staw stopionych szafirów w gór zapada spody,
I źrenica Tatr, oko marzącej przyrody,
Spuszcza rzęsy mgieł — tonie wśród pomroku łona?
5A księżyca twarz dziwna, smutna, zamyślona
Wstrzymuje bieg tułaczy między skał obwody,
Patrzy długo w zakryte mgłą jeziora wody,
I blednie coraz bardziej — a nad ranem kona?
Może kiedyś ten księżyc, młody i płomienny,
10Kochał ziemię i patrzał w jej źrenicę cudną,
Aż zdradzony dla słońca uciekł za świat dzienny…
Lecz zapomnieć kochanki swej młodości trudno!
Wiecznie ku niej powraca, wygasły, bezsenny,
I blady patrzy na nią, jak w mgłę pierzcha złudną…