Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Otto Weininger, Płeć i charakter

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Główne dzieło młodego wiedeńskiego filozofa, które zyskało dużą popularność, kiedy jego autor kilka miesięcy po publikacji popełnił samobójstwo. Jako jedna z klasycznych pozycji wiedeńskiego modernizmu miało wielki wpływ na niemieckojęzyczne życie kulturalne w pierwszej połowie XX wieku, między innymi na poglądy Wittgensteina, Strindberga i Spenglera. Autor skupia się na kwestii płci, w której kobiety i mężczyźni są postrzegani jako dwa przeciwne bieguny, stwierdzając przy tym, że faktycznie w każdym człowieku tkwi zarówno pierwiastek męski, jak i żeński, choć w różnych proporcjach. To nowatorskie podejście staje się jednak dla niego punktem wyjścia do rozważań głęboko antykobiecych: pierwiastek męski ma cechować świadomy siebie indywidualizm, logika, moralność i dążenie do wyższych celów, podczas gdy kobiecy charakteryzuje brak indywidualizmu (duszy), alogiczność, amoralność, bierność, skoncentrowanie na seksualności i rozrodczości. Osobny rozdział Weininger, choć sam był Żydem, który rok wcześniej przeszedł na chrześcijaństwo, poświęca archetypowym Żydom, przypisując im kobiecość, brak wiary i poczucia dobra i zła.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Otto Weininger
Fot. autor nieznany, domena publiczna, Wikimedia Commons

Otto Weininger

Ur.
3 kwietnia 1880 w Wiedniu
Zm.
4 października 1903 w Wiedniu
Najważniejsze dzieła:
Płeć i charakter (1903)

Filozof austriacki, pochodzący z ortodoksyjnej rodziny żydowskiej. W listopadzie 1898 roku wstąpił na uniwersytet w Wiedniu, gdzie studiował filozofię i psychologię, słuchał również w wykładów z nauk przyrodniczych i medycyny. W wieku osiemnastu lat opanował grekę, łacinę, francuski i angielski, później także hiszpański i włoski. W 1902 przedłożył rozprawę pt. Eros i Psyche. Studium biologiczno-psychologiczne i uzyskał tytuł doktora filozofii. Niedługo później przeszedł na protestantyzm. Jesienią tego samego roku bezskutecznie usiłował opublikować swoją rozprawę, nie uzyskując poparcia ani swego promotora, ani Zygmunta Freuda, któremu przedłożył rękopis. Po okresie głębokiej depresji, w czerwcu 1903 roku opublikował obszerną książkę Płeć i charakter, przeróbkę swojej rozprawy doktorskiej z dodanymi trzema kluczowymi rozdziałami, przepełnionymi pogardą i poczuciem zagrożenia ze strony kobiet, Żydów i seksualności. Mimo jego oczekiwań książka nie przyniosła mu rozgłosu. Zyskała sławę kilka miesięcy później, po spektakularnym samobójstwie autora, który zastrzelił się w wynajętym pokoju, w domu, w którym zmarł Beethoven.