Henryk Sienkiewicz
Ogniem i mieczem, tom drugi
Było to istotnie chłopskie wesele. Naprzód jechali konną dudziarz, teorbanista, skrzypek i dwaj „dowbysze”, trochę...
Było to istotnie chłopskie wesele. Naprzód jechali konną dudziarz, teorbanista, skrzypek i dwaj „dowbysze”, trochę...
Tymczasem przyszli ośmieleni weselnicy prosić go całą gromadą, by zła nie czynił i puścił wolno...
Wyróżniliśmy postać panny młodej jako symbolizującą pewien punkt zwrotny w życiu kobiety — moment przejścia od młodości do dorosłości i wstąpienia w rolę żony, gospodyni, a także, zgodnie z oczekiwaniami społecznymi, również matki. Z momentem tym związanych jest wiele zwyczajów i obrzędów (przedślubnych, ślubnych i weselnych). Nieuchronnie też wejście w nową rolę musi pobudzać kobietę do ważnych refleksji związanych ze zmianą statusu, przemyśleń na temat własnej kondycji (oddaje się np. Jagna w Chłopach Reymonta).