Maria Pawlikowska-JasnorzewskaKobieta w morzu
1
1
W czarnym trykocie lśniącym
i w kasku z gumy czerwonej
zachodzi w morzu jak słońce,
tylko z przeciwnej strony.
2
5
Zamieszana w srebrzystą pianę,
zamiatana szumiącą grzywą,
przekomarza się z oceanem,
który chciałby ją kochać nieżywą.
3
Leży jak w łożu.
10Na fali oparła głowę.
Otworzyła ramiona płowe.
Cała oddana morzu.
4
Morze wzbiera ponad krawędzie,
zagarnia ją chciwym ruchem —
15i są jak Leda z Łabędziem,
okryci łabędzim puchem.
5
Jak muszla wpółzanurzona
w fal szmaragdowym obiegu,
wsparta na smukłych ramionach
20faluje leżąc przy brzegu.
6
Odpina z ramion zapięcia,
otrząsa krople z dłoni:
łzy szczęścia gorzkiej toni,
która ją miała w objęciach.
7
25
Jak skarb wyrzucony przez fale
otoczona konturem blasku
spoczywa rozparta wspaniale
na migdałowym piasku.