Dialog o kłamstwie, jeden z dwóch tekstów Platona, których tytułowym bohaterem jest Hippiasz z Elidy. Hippiasz wygłasza popisową mowę pochwalną na temat głównych bohaterów homeryckich. Pochwała jednocześnie Achillesa jako najlepszego, prawdomównego i szczerego, oraz Odyseusza jako najobrotniejszego, fałszywego i podstępnego, wzbudza zastanowienie Sokratesa. W toku rozmowy wysuwa niecodzienną kwestię. Człowiek biegły w danej dziedzinie najlepiej potrafi mówić, zależnie od swojej woli, zarówno prawdę, jak i nieprawdę w tej dziedzinie, natomiast amator, chcąc kłamać, może niechcący powiedzieć prawdę, i odwrotnie. To prowadzi do zasadniczego tematu: czy ten, kto rozmyślnie postępuje źle, jest lepszy czy gorszy od kogoś, kto robi to nieumyślnie?
Hippiasza mniejszego zalicza się do wczesnych dialogów Platona, których głównym celem jest pokazanie błędności pozornie oczywistych, powszechnie przyjętych opinii, a niekoniecznie wskazanie pozytywnego rozwiązania.
