Jeden z najrzadziej czytanych i komentowanych późnych tekstów Platona. Dialog rozpoczyna się zaraz po zakończeniu Sofisty. Tym razem Gość z Elei, używając tej samej metody wielostopniowego podziału ogólniejszych pojęć, usiłuje zdefiniować, kim jest polityk, człowiek sprawujący władzę w państwie.
Kolejne podziały ukazują polityka jako pasterza szczególnej trzody istot żywych — ludzi. W celu określenia, czym jest rodzaj ludzki, metodą podziałów grup zwierząt na podgrupy, człowieka definiuje się w dialogu jako dającą się oswoić istotę stadną, żyjącą w środowisku suchym, dwunożną i nieopierzoną. Według starożytnej anegdoty Diogenes z Synopy wykpił tę definicję, przynosząc na wykład do szkoły Platona — oskubanego z pierza koguta. Odtąd do definicji dodawano: „o płaskich paznokciach”.
W niemal wszystkich napisanych przez Platona dialogach filozoficznych występuje postać Sokratesa. W dialogach wczesnych, zwanych sokratejskimi, wygłaszane przez tę postać poglądy relacjonują stanowisko Sokratesa lub też są ich autorską interpretacją. W dialogach okresu średniego, do których należy Polityk, oraz okresu późnego literacki Sokrates przekazuje idee Platona, stopniowo przestaje pełnić rolę głównego mówcy, a w ostatnim i najobszerniejszym, w Prawach, już nie występuje.
Dialog przetłumaczył Władysław Witwicki, znawca kultury starożytnej, autor przekładu niemal całości dzieł Platona. Pierwszy z przetłumaczonych przez niego dialogów — Uczta — został wydany w 1909 roku. Władysław Witwicki do końca życia zajmował się tłumaczeniem i objaśnianiem dzieł Platona, a jego przekłady są głęboko zakorzenione w kulturze polskiej i uznaje się je za wybitne.
Książka Polityk Platona dostępna jest jako e-book (EPUB i Mobi Kindle) oraz plik PDF.
