- Hańba: 1
- Ruiny: 1
- Wierzenia: 1
- Wspomnienia: 1
fleksja: legij > legii; zagasłem > zagasłym
interpunkcja: Alf: > Alf.
Stefan GeorgePorta Nigra[1]tłum. Stefan Napierski
1
Którym znał
[4] przepych grodu Trevirianum
[5],
Siostrzycy chwałę gdy dzieliła: Romy.
Gdy wzrok płonący wielki legii szyki
5Pancernych widział. Kiedy na arenie
Frankowie jaśni zadławiali lwy.
Przed pałacami trombity — i bóstwo:
August na złotej w purpurze kwadrydze!
RuinyWśród willi lotnych ciekła tu Mozella…
10Jakiż upojny dźwięk przy winobraniu!
Dziewczęta niosły urny, drżące życiem —
Ledwo te gruzy rozpoznałem. Szczątki
Murów cesarskich oblizują mgły.
Święte znamiona w trumnach zbeszczeszczone.
15Obok zaryte jamy barbarzyńców…
Tylko się dźwiga brama, którąm kochał
[6]!
WierzeniaW żałobnej krepie czasów, ale z pychą,
Ze setek okien miota swą pogardę
Na wasze nędzne lepianki (zerwijcie,
20Co nie przestaje z was szydzić!), na ludzi:
Książąt, kapłanów, żołdaków jednakich,
Na larwy
[7] wzdęte z zagasłym wejrzeniem,
Niewiasty, które rabbi nasz odtrącił —
Cóż znaczą sprawy, które wy sławicie!
25
HańbaNajszlachetniejsze zatracono: krew…
My, cienie, silniej dyszymy! Żyjące
Widma! śmieje się chłopiec Manlius…
Potrząsać berłem nad wami nie pragnie,
Ów, co najniższym parał się zarobkiem,
30Którego nazwać się lękacie — szedłem,
Namaszczon
[8] olejkami, wokół bramy,
Noc sprzedający najemcom Cezarów!