Motyw: Uroda w utworze Potop, tom drugi

Ale ja nie o jej nazwisko pytam, jeno czy urodziwa?

— Ja tam na takie rzeczy...

Na wieczerzę, oprócz miecznika rosieńskiego z Oleńką, zaproszono także znaczniejszych oficerów kiejdańskich i kilku dworzan...

On zasiadł przy niej i znać było, że naprawdę jej uroda nadzwyczajne na nim uczyniła...

W dwie godziny później Janusz, z oczyma nabiegłymi krwią, z obwisłymi powiekami i siną twarzą...