Motyw: Ksiądz w utworze Przedwiośnie

— Kolacja! Otóż i kolacja! — z zapałem głosił ksiądz Nastek. — Primum edere, deinde philosophari. Nieprawdaż, panie...

Był to średniego wzrostu, krępy i zażywny księżulo. Włosy miał przystrzyżone „na jeża”, twarz pucołowatą...

Księżunio Anastazy pociągał ze swego kieliszka — a był to jeden z tych większych — otwierał i...

Ksiądz sapał i wzdychał, a wreszcie ustał w drodze. Na niespokojne pytania panny Karoliny dawał...

Po chwili księżyk Anastazy zaczął śpiewać na cały ogród:

Caroline, Caroline,

Prends ton chapeau fleuri...

Zobaczył wtedy, że tamten pod rozpiętą kapotą ma białą koszulę na sobie. Usłyszał jak przez...

— Nie tak to łatwo. Nie jestem pewna, czy tam posłane.

— Tego już nie wiem, dziecko...

Cezary, siedzący naprzeciwko księdza Anastazego, gibnął się gwałtownie i byłby uderzył kapłana głową w piersi...

— Mnie tam to wcale nie wzrusza, co tłum zobaczy u mnie pod sukienką. Inna rzecz...

Drzwi wejściowe od strony ogrodu były zamknięte, okiennice pozawierane, a z wewnątrz dochodziło do ogrodu...