Motyw: Pozycja społeczna w utworze Chłopi, Część druga - Zima

— Naradzał się wójt, młynarz i kowal, ale nie ja!

— Jakże, powiadali, że u was był...

Bo tak się ano stało, że na sumie od ludzi z drugich wsi dowiedzieli się...

Hardo ano wchodził, wyniośle i mało z kim się witał, bo i równych było niewiela...

Trzeba, to chodzi po drzewo, dyguje na plecach, w jeden rząd z dziadówkami, jak Filipka...

— Na co to jej zeszło, chudziaczce — szepnęła współczująco Krakalina.

— Nawygrzewała się dosyć w Borynowej chałupie...

Jak gospodynią była, to i przyjacielstwo z nią trzymali wszyscy, cięgiem ktoś do chałupy zaglądał...

— Wiecie o Magdzie! Już żywie, domacali się w niej ducha, Jambroży powiada, że jeszcze z...

— Skarga tyle sprawi, że nim urząd zjedzie i zabroni, to już i pniaków nie ostanie...

Nie odrzekła, zapatrzona ponuro w mątwę nocy i kurzawy, jaka się srożyła dookoła, siedziała skulona...

Zaczęła marzyć, że niechby się jeno dorwała z powrotem gospodarstwa, niechby znowu poczuła ziemię pod...