Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 452 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Wesprzyj!
Fryderyk Schiller, Don Carlos

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Z powodów politycznych król pojął za żonę ukochaną swego syna, Carlosa. Ogromnego cierpienia księcia nie jest w stanie ukoić uczucie, jakim darzy go księżniczka Eboli, dama dworu królowej. Don Carlos pragnie opuścić kraj, wyjechać do Flandrii, by dowodzić tam armią.

Don Carlos to dramat Fryderyka Schillera, którego głównym, tytułowym bohaterem jest książę austriacki, syn Filipa II Habsburga, króla Hiszpanii. Filip II poślubił dwie kandydatki na synowe: Elżbietę de Valios (w momencie zawarcia małżeństwa liczącą sobie 14 lat), a następnie również Annę Austriaczkę. Carlos został następcą tronu Kastylii w 1560 r., a w 1563 również Aragonii. W 1568 planował uciec z Hiszpanii, by wydostać się spod władzy swojego ojca. Jego zamiary zostały jednak udaremnione: został zatrzymany, a następnie uwięziony na rozkaz Filipa II i prawdopodobnie zagłodzony na śmierć. Zmarł w 24 lipca 1568 roku jako zaledwie dwudziestotrzyletni młodzieniec. Kilka miesięcy później zakończyła życie również jego dawna narzeczona, równolatka i macocha w jednej osobie, Elżbieta Walezjuszka. Z czasem okoliczności śmierci Don Carlosa osnuła romantyczna legenda.

Dzieło Fryderyka Schillera ukazało się w 1787 roku. Na podstawie dramatu Don Carlos powstały libretta do oper, z których najsłynniejszą jest skompnowana przez Verdiego (miała prapremierę w 1867 r.).

Fryderyk Schiller, niemiecki poeta, filozof i dramaturg drugiej połowy XVIII wieku, był przedstawicielem tzw. Okresu burzy i naporu (niem. Sturm und Drang Periode). Zasłynął przede wszystkim jako autor Zbójców, Dziewicy Orleańskiej i Ody do radości. Jego twórczość była inspiracją dla wielu twórców europejskich okresu romantyzmu, m.in. dla Adama Mickiewicza.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Fryderyk Schiller

Ur.
10 listopada 1759 w Marbach
Zm.
9 maja 1805
Najważniejsze dzieła:
Zbójcy, Intryga i miłość, Sprzysiężenie Fieska w Genui, Don Carlos, Oda do radości, Rękawiczka

Poeta i dramaturg, autor prac z zakresu estetyki (Kallias czyli O pięknie, Listy o estetycznym wychowaniu człowieka, O wzniosłości) oraz teorii sztuki (m.in. O poezji naiwnej i sentymentalnej, Teatr jako instytucja moralna); interesowały go także wybrane tematy historyczne, przede wszystkim z okresu średniowiecza oraz wojny trzydziestoletniej. Uznawany za prekursora romantyzmu niem., jego twórczość, ze względu na krytykę stosunków społecznych czy portretowanie postaci wybitnych samotników skłóconych ze światem, wpisuje się w idee Okresu Burzy i Naporu, Schiller pozostaje jednak jednym z głównych przedstawicieli klasyki weimarskiej, obok Goethego, z którym wiązała go głęboka przyjaźń. Wspólnie napisali kilka istotnych tekstów, np. O patetyczności oraz humorystyczne Ksenie, razem też założyli w 1799 r. teatr w Weimarze.
Pochodził z niezamożnej rodziny mieszczańskiej. Jako zdolny młodzieniec zyskał sobie mecenasa w osobie księcia Wirtembergii, Karola Eugeniusza, który umożliwił mu wyższą edukację w zakresie prawa i medycyny w akademii wojskowej w Stuttgarcie. Pierwszą i najsławniejszą ze swoich sztuk napisał mając zaledwie 18 lat, jej premiera w 1781 r. w Mannheim zaowocowała aresztowaniem autora, zakazem publikacji oraz - rozgłosem. Po tym skandalu zmuszony był potajemnie opuścić rodzinne strony i wyjechał do Lipska (gdzie z lekarza wojskowego awansował na wykładowcę filozofii i historii), Drezna, a następnie Weimaru. Drugi z najbardziej rozpoznawalnych utworów Schillera, Oda do radości, powstała w 1786 r. Skomponowana do jej słów przez Beethovena kantata stanowi finał jego IX symfonii, a dziś także hymn Unii Europejskiej. Z powodu treści Zbójców Schiller został uhonorowany obywatelstwem przez rewolucyjną Francję, jednak trudno uznać go za entuzjastę Wielkiej Rewolucji, dostrzegał bowiem dwuznaczność moralną wszelkich prób przywracania sprawiedliwości w sposób gwałtowny.
Zmarł na gruźlicę, pozostawiając wiele niedokończonych prac oraz szkiców.