ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?

Anton Czechow, Śmierć urzędnika

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Czerwiakow, urzędnik, podczas spektaklu tak nieszczęśliwie kichnął, że przypadkiem ocharkał generała siedzącego przed nim.

Mężczyzna bardzo zdenerwował się tą sytuacją, więc postanowił ocharkanego przeprosić i wytłumaczyć mu, że nie zrobił tego umyślnie. Generał zdawkowo odpowiada mu, że nic się nie stało i nie należy się tym przejmować. To wzbudza podejrzenia Czerwiakowa. Postanawia przeprosić generała, by upewnić się, że nie czuje się urażony.

Anton Czechow był jednym z najsłynniejszych rosyjskich nowelistów i dramatopisarzy, którego lata twórczości obejmują przede wszystkim drugą połowę XIX wieku. Znany przede wszystkim ze swoich „małych form literackich” o tematyce obyczajowej. Odtwarzał w nich obrazy z życia przeciętnych ludzi, głównie kupców, urzędników, ziemian. W jego utworach dominowały wątki społeczno-psychologiczne, nie stronił również od satyry. Jego twórczość dramatyczna od lat cieszy się zainteresowaniem reżyserów i jest wystawiana na deskach teatru w wielu krajach.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Anton Czechow
Anton Czechow i Olga Knipper podczas miesiąca miodowego (maj 1901 r.), autor nieznany, domena publiczna

Anton Czechow

Ur.
29 stycznia 1860 r. w Taganrogu (Rosja)
Zm.
15 lipca 1904 r. w Badenweiler (Niemcy)
Najważniejsze dzieła:
Śmierć urzędnika (1883), Nieciekawa historia (1889), Sala nr 6 (1892), Wyprawa na Sachalin (1895); Mewa (1896), Wujaszek Wania (1900), Trzy siostry (1901), Wiśniowy sad (1904)

Urodzony w rodzinie kupieckiej, lekarz z wykształcenia. Swoje pierwsze utwory publikował w drugorzędnych pismach humorystycznych pod pseudonimami: „Antosz Czechonte”, „Człowiek bez żółci”, „Brat swojego brata”. W początkowej fazie twórczości pisał wiele drobnych utworów, felietonów, humoresek, anegdot. Krytykował bezczynność rosyjskiego społeczeństwa wobec wszechobecnego zła. W 1890 roku odbył podróż na wyspę Sachalin, miejsca zesłania i katorg. Owocem podróży była praca literacko-naukowa. Jako dramaturg zyskał sławę dzięki współpracy z Konstantym Stanisławskim, wybitnym reżyserem i teoretykiem teatru. W 1901 roku poślubił jedną z wybitnych aktorek teatru Stanisławskiego MChaT, Olgę Knipper; była ona odtwórczynią większości pierwszoplanowych ról w jego sztukach. Zasłynął również jako mistrz krótkiej formy — autor nowel i opowiadań.
Zmarł na skutek wyniszczenia gruźlicą.

  • autor: Danuta Szafran