Sonety krymskie to cykl 18 sonetów, będących opisem wyprawy Adama Mickiewicza na Krym jesienią 1825 roku. Pierwszy raz opublikowane zostały rok później, wraz z Sonetami odeskimi w Moskwie pod wspólną nazwą Sonety.
Adam Mickiewicz nazywał Krym „miniaturą wschodu”, a wschód był jego fascynacją jako opozycja do kultury zachodniej — europejskiej, kultury, jaką Mickiewicz znał do tej pory. Sonety to jednocześnie liryka opisowa, jak i podróż romantyka. Podczas tej podróży autor oczarowany naturą i, nieznaną mu do tej pory, kulturą sporządzał notatki, które posłużyły mu przy pisaniu sonetów po powrocie do Odessy.
W Sonetach krymskich znajdują się takie utwory jak Stepy Akermańskie, Bakczysaraj czy Widok gór ze stepów Kozłowa.
