Adam Mickiewicz
Sonet II. Do Laury
Nie dbam, że los i ludzie przeciwko nam stoją,
Że uciekać i kochać bez nadziei...
Pozornie jest to odmiana motywu kochanka, jednak w romantyzmie przyjęcie tej roli łączyło się nie tylko z pewnym zestawem zachowań miłosnych, ale określało postawę buntowniczą wobec społecznych konwenansów i zakazów, krępujących swobodne kierowanie się uczuciami.