Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Tak, dorzucę się do Wolnych Lektur! Tym razem nie pomogę, przechodzę prosto do biblioteki
Strona główna Literatura

Marie Beyle (Stendhal)

Czerwone i czarne

tłum. Tadeusz Boy-Żeleński

Marie Beyle (Stendhal), Czerwone i czarne
czytaj online

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Czerwone i czarne to najsłynniejsza powieść Stendhala. Jej głównym bohaterem jest Julian Sorel, zdolny młody mężczyzna, który marzy o karierze oficerskiej.

Po porażce Napoleona taka ścieżka jest niedostępna dla osób z niskich warstw społecznych, więc Julian decyduje się obrać drogę kapłaństwa. Dzięki pomocy miejscowego proboszcza zostaje guwernerem synów mera, co kończy się gorącym romansem z matką chłopców. Gdy prawda wychodzi na jaw, Sorel wyjeżdża, co jest początkiem kolejnych skandali.

Powieść została wydana po raz pierwszy w 1831 roku, a w 1864 została umieszczona w Indeksie ksiąg zakazanych ze względu na krytyczne treści wobec Kościoła. Polski tytuł, nadany przez Tadeusza Boya-Żeleńskiego, odnosi się do ciągłej walki wewnętrznej zachodzącej w Julianie — namiętności i konserwatywnego wyrachowania. To również komentarz do sytuacji społecznej we Francji doby ponapoleońskiej.

Spis treści:

    Od tłumacza
  1. I. Małe miasteczko
  2. II. Mer
  3. III. Mienie ubogich
  4. IV. Ojciec i syn
  5. V. Układy
  6. VI. Nuda
  7. VII. Powinowactwa z wyboru
  8. VIII. Drobne wypadki
  9. IX. Wieczór na wsi
  10. X. Wielkie serce i mała dola
  11. XI. Wieczór
  12. XII. Podróż
  13. XIII. Ażurowe pończochy
  14. XIV. Angielskie nożyczki
  15. XV. Pianie koguta
  16. XVI. Nazajutrz
  17. XVII. Pan wicemer
  18. XVIII. Król w Verrières
  19. XIX. Myśl rodzi cierpienie
  20. XX. Anonimy
  21. XXI. Rozmowa z panem
  22. XXII. Metody z roku 1830
  23. XXIII. Strapienia urzędnika
  24. XXIV. Stolica
  25. XXV. W seminarium
  26. XXVI. Świat albo czego brakuje bogaczom
  27. XXVII. Pierwsze doświadczenie
  28. XXVIII. Procesja
  29. XXIX. Pierwsze odznaczenie
  30. XXX. Ambicja
  31. XXXI. Przyjemności wiejskie
  32. XXXII. Wejście w świat
  33. XXXIII. Pierwsze kroki
  34. XXXV. Pałac de la Mole
  35. XXXV. Uczciwość i arystokratyczna dewotka
  36. XXXVI. Sposób wymawiania
  37. XXXVII. Atak podagry
  38. XXXVIII. Jaki order wyróżnia człowieka
  39. XXXIX. Bal
  40. XL. Królowa Małgorzata
  41. XLI. Królestwo młodej panny
  42. XLII. Byłżeby to Danton?
  43. XLIII. Spisek
  44. XLIV. Myśli młodej dziewczyny
  45. XLV. Czy spisek?
  46. XLVI. Pierwsza po północy
  47. XLVII. Stara szpada
  48. XLVIII. Okrutne chwile
  49. XLIX. Opera komiczna
  50. L. Japoński wazon
  51. LI. Sekretne zlecenie
  52. LII. Dyskusja
  53. LIII. Kler, lasy, wolność
  54. LIV. Strasburg
  55. LV. Misterium cnoty
  56. LVI. Miłość moralna
  57. LVII. Najpiękniejsze porady duchowne
  58. LVIII. Manon Lescaut
  59. LIX. Nuda
  60. LX. Loża w Bouffes
  61. LXI. Przerazić ją
  62. LXII. Tygrys
  63. LXIII. Piekło słabości
  64. LXIV. Człowiek z głową
  65. LXV. Burza
  66. LXVI. Smutne szczegóły
  67. LXVII. Wieża
  68. LXVIII. Potężne ramię
  69. LXIX. Intryga
  70. LXX. Spokój
  71. LXXI. Sąd
  72. LXXII.
  73. LXXIII.
  74. LXXIV.
  75. LXXV.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Marie Beyle (Stendhal)
Aut. Olof Johan Södermark, domena publiczna, Wikimedia Commons

Marie Beyle (Stendhal)

Ur.
23 stycznia 1783 w Grenoble
Zm.
23 marca 1842 w Paryżu
Najważniejsze dzieła:
Czerwone i czarne, Lamiel, Pustelnia parmeńska, Kroniki włoskie, Pamiętnik egotysty

Właśc. Marie-Henri Beyle. Powieściopisarz francuski doby romantyzmu, twórca realistycznych powieści łączących wątki psychologiczne, obyczajowe i romansowe oraz szkiców z zakresu historii sztuki i literatury. Służył w armii Napoleona I aż do odwrotu spod Moskwy; był żarliwym obrońcą pamięci Cesarza Francuzów. Serdecznie związany z Włochami i ich kulturą, napisał kilka szkiców na temat sztuki włoskiej (Historia malarstwa we Włoszech, 1817; przewodnik po Rzymie, Neapolu i Florencji), a na swym nagrobku kazał nazwać się ,,Mediolańczykiem".

Młodym kmiotkom, tak drżącym przed ciężką pracą i przed rodzicielską nędzą, ksiądz Castanède wykładał tego...

Marie Beyle (Stendhal), Czerwone i czarne

Dla tych seminarzystów, jak dla bohaterów powiastek Woltera, szczęście polega na tym, aby się dobrze...

Marie Beyle (Stendhal), Czerwone i czarne

Z uwagą, zazdrością niemal, studiował Julian najtępszych chłopskich synów przybyłych do seminarium. W chwili, gdy...

Marie Beyle (Stendhal), Czerwone i czarne

Motywy występujące w tym utworze Wszystkie motywy

Czytaj także

  • NIP: 952-187-70-87
  • KRS: 0000070056
  • REGON: 017423865
  • Numer konta: 75 1090 2851 0000 0001 4324 3317
Wolne Lektury to projekt prowadzony przez fundację Wolne Lektury.
MKiDN
Strona biblioteki Wolne Lektury powstała dzięki dofinansowaniu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.