ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?

Henryk Sienkiewicz, Szkice węglem

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Akcja Szkiców węglem rozgrywa się we wsi Barania Głowa. Zołzikiewicz, gminny pisarz, prosi wójta wsi Baraniej Głowy o umieszczenie na liście rekrutów jednego z chłopów, mieszkańców wsi.

Zołzikiewicz chce, by ów Rzepa został powołany do wojska, bo podoba mu się żona chłopa. Gdy jednak wójt nie wyraża zgody na pobór Rzepy, pisarz postanawia dokonać przekrętu. Przychodzi do karczmy, w której Rzepa biesiaduje, i gdy chłop jest wystarczająco pijany, podsuwa mu pismo, które rzekomo uprawni go do gospodarowania na ziemiach dworskiego lasu. Okazuje się jednak, że Rzepa podpisał zgodę na pobór do wojska…

Nowela autorstwa Henryka Sienkiewicza została wydana po raz pierwszy 1877, a autor pisał ją podcza pobytu w Stanach Zjednoczonych. Poruszył w utworze ważną kwestię związaną z konsekwencjami uwłaszczenia chłopów, jaką jest brak zainteresowania tą warstwą społeczną. Chłopi są nieświadomi własnych praw, są analfabetami, łatwo ich wykorzystywać — Sienkiewicz realizuje więc pozytywistyczny postulat koniecznej edukacji chłopów, pracę u podstaw.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Henryk Sienkiewicz
autor nieznany, domena publiczna, Wikimedia Commons

Henryk Sienkiewicz

Ur.
5 maja 1846 w Wola Okrzejska
Zm.
15 listopada 1916 w Vevey
Najważniejsze dzieła:
Ogniem i mieczem, Potop, Pan Wołodyjowski, Krzyżacy (1900), W pustyni i w puszczy, Janko Muzykant

Polski powieściopisarz i publicysta, laureat Nagrody Nobla za „całokształt twórczości” (1905). Studiował (1866-71) na różnych wydziałach Szkoły Głównej i rosyjskiego UW, lecz żadnego nie ukończył. Pracował jako dziennikarz (felietony pod pseud. „Litwos”) i jako korespondent w Ameryce Pn. (1876-78). Wiele podróżował (Konstantynopol, Ateny, Zanzibar). Debiutował w 1872 r. powieścią współczesną Na marne oraz tendencyjnymi nowelami Humoreski z teki Worszyłły. Sławę przyniosły mu powieści historyczne.
Działacz społeczny: ufundował (1889) stypendium, z którego korzystali m.in. Wyspiański, Konopnicka, Przybyszewski i Tetmajer; założył sanatorium przeciwgruźlicze dla dzieci w Bystrem; wyjechawszy do Szwajcarii w 1914 r. organizował pomoc ofiarom wojny w Polsce.

  • autor: Cezary Ryska