Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Artur Gruszecki, W podziemiach ruin

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Opowiadanie Artura Gruszeckiego (1852–1929) o odważnym chorążym Macieju Dzierzbickim, który dzielnie staje w obronie swojej córki Anielki, nie godząc się na oddanie jej ręki niemieckiemu grafowi.

„W podziemiach ruin” to interesująca opowieść, którą czyta się łatwo, lekko i przyjemnie, niewymagająca podjęcia wysiłku intelektualnego. Tak też oceniano całą twórczość Gruszeckiego — zgrabne stylistycznie utwory, niejednokrotnie publikowane w odcinkach w prasie codziennej, dostarczały ówczesnym czytelnikom wzruszeń i rozrywki, lecz próżno szukać w nich dogłębnych analiz psychologicznych postaci i szerokiej prezentacji tła społecznego. Utwory autora stanowią w swej istocie rodzaj zbeletryzowanej kroniki wydarzeń z XIX i XX wieku.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Artur Gruszecki
Portret Artura Gruszeckiego, Aleksander Gierymski, domena publiczna, Wikimedia Commons

Artur Gruszecki

Ur.
24 sierpnia 1852 w Samborze
Zm.
16 kwietnia 1929 w Warszawie
Najważniejsze dzieła:
Tuzy (1893), Krety (1897), Hutnik (1898), W starym dworze (1898), Szarańcza (1898-1899), Zwyciężeni (1901), Tam, gdzie się Wisła kończy (1903), Nad Wartą (1905), Maryawita (1912), Za króla Stefana (1939)

Polski powieściopisarz i publicysta. W 1878 r. wydawał w Krakowie czasopismo „Dwutygodnik naukowy”, a w 1883 „Wędrowca”. W 1899 r. jako wysłannik „Tygodnika Ilustrowanego” wyjechał do Brazylii, by zbadać życie mieszkających tam Polaków. Wzorując się na Emilu Zoli, pisał o klasie robotniczej, nędzy, wyzysku. Głównymi tematami jego dzieł były przemysł, praca organiczna, wierność ojczystej ziemi. W poszczególnych utworach starał sie ukazać szczegółowo różne warstwy społeczeństwa.