- Burza: 1
- Dusza: 1
- Teatr: 1
- Theatrum mundi: 1
- Wiatr: 1
Uwspółcześnienie interpunkcji: i gasną w gromach i wichrze, —/ w mroku mdlejące i cichsze, — -> i gasną w gromach i wichrze —/ w mroku mdlejące i cichsze —
Stanisław WyspiańskiI ciągle widzę ich twarze[1]
1. . . . . . . . . . .
DuszaI ciągle widzę ich twarze,
ustawnie
[2] w oczy ich patrzę —
ich nie ma — myślę i marzę,
5widzę ich w duszy teatrze.
TeatrTeatr mój widzę ogromny,
wielkie powietrzne przestrzenie,
ludzie je pełnią i cienie,
ja jestem grze ich przytomny.
10
melodię słyszę choralną,
jak rosną w burzę nawalną,
w gromy i wichry się zbroją.
W gromach i wichrze szaleją
15i gasną w gromach i wichrze —
w mroku mdlejące i cichsze —
już ledwo, ledwo widnieją —
znów wstają — wracają ogromne
olbrzymie, żyjące — przytomne.
20
w tragicznym teatru skłonie,
żar święty w trójnogach płonie,
i flet zawodzi pastuszy.
Ja słucham, słucham i patrzę —
25poznaję — znane mi twarze,
ich nie ma — myślę i marzę,
widzę ich w duszy teatrze!