ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?

Autorka nieznana , Z pamiętników bezrobotnych. Pamiętnik nr 27

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Co dzieje się w głowie dotkniętego bezrobociem człowieka, który każdego dnia walczy o kawałek chleba? Odpowiedź na to pytanie możemy znaleźć w Pamiętnikach bezrobotnych.

Wielki odzew obywateli, z którym spotkała się ogólnokrajowa akcja zainicjowana przez Instytut Gospodarstwa Społecznego w czasach międzywojnia, świadczy o tym, jak żywym tematem rozmów w polskich domach była wówczas klęska bezrobocia.

W 1931 roku ówczesny kierownik Instytutu, socjolog i ekonomista Ludwik Krzywicki, wystosował odezwę do bezrobotnych, zachęcając ich do przelania na papier swoich doświadczeń i odczuć związanych z funkcjonowaniem na rynku pracy. Apel ten został przedrukowany w wielu popularnych czasopismach, dzięki czemu wieść o ogłoszonym konkursie rozeszła się na cały kraj. Do Instytutu napłynęło aż 774 tekstów. Po dokonaniu selekcji nadesłanych prac jurorzy wybrali 57 z nich i zakwalifikowali je do druku (jednym z jurorów konkursu był Tadeusz Boy-Żeleński, a wstępnego przeglądu nadesłanych wspomnień dokonywała między innymi Halina Krahelska).

Wyróżnione osobiste zapiski zostały opublikowane w zbiorze Pamiętniki bezrobotnych, z którego to pochodzą dwa teksty, które oddajemy w ręce czytelników. Pamiętnik krawcowej oraz pamiętnik robotnicy niewykwalifikowanej to przejmujące świadectwa nędzy, rozpaczy i codziennej walki o przetrwanie, a także mimo wszystko — nadziei na lepsze jutro. Z tekstów wyłania się obraz polskiego społeczeństwa robotniczego w świetle międzywojennego kryzysu na rynku pracy. Autorki pamiętników nie owijają w bawełnę — używają prostego języka, dosadnie nazywają targające nimi uczucia, ukazując bezmiar swego cierpienia. Opisują, czym naznaczona jest dola osób w kryzysie bezrobocia. Konflikty rodzinne, skrajne ubóstwo, ciągłe odczuwanie głodu, poczucie wstydu i wykluczenie społeczne — to problemy, które nieustannie zaprzątają ich głowy, prowadząc niekiedy do myśli samobójczych.

Pamiętniki to cenne materiały źródłowe w badaniach socjologicznych i historycznych, jednak podczas ich analizy należy mieć na uwadze, że z racji oczywistego emocjonalnego zaangażowania autorów czytelnik powinien podejść do nich z pewnym dystansem.

Pamiętniki bezrobotnych dostępne są jako e-book (EPUB i Mobi Kindle) oraz plik PDF

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Autorka nieznana

Autorka nieznana - hasło to odnosi się zarówno do utworów plastycznych, jak i literackich, których autorka pozostaje bezimienna, choć jest zapewne konkretną osobą, o której można by ustalić jakieś przypuszczalne informacje, jak również do utworów będących najprawdopodobniej dziełem pewnej zbiorowości, np. cechu.

W przypadku literatury do dzieł o autorze zbiorowym zaliczyć można utwory ludowe lub niektóre dzieła starożytne, których powstanie ginie w mrokach dziejów: zrodzone w kulturze oralnej, były powtarzane i zapamiętywane przez kolejnych słuchaczy. Z czasem ktoś zapisywał zapamiętany utwór, niekiedy powstawało kilka niezależnych zapisów. Po epoce antycznej, kiedy twórczość miała zapewniać autorom indywidualną, ,,imienną" nieśmiertelność - na początku średniowiecza za cnotę twórców uznawano anonimowość. Sztuka miała służyć chwale Boga, religii, kraju - instytucjom trwalszym od znikomego i mało istotnego jednostkowego bytu. Legendy, mity, wiele kronik czy pieśni - teksty ważne dla całych społeczności, to często dzieła, których autorów nie sposób wskazać.