- Kochanek: 1
- Kwiaty: 1
- Pocałunek: 1
- Tęsknota: 1
- Wspomnienia: 1
Kazimiera ZawistowskaEpitaphium[1]
1
O usta całowane, drogie usta twoje!
Złote życia na oścież otwarte podwoje,
Słońce! Słońce w upalnym rozgorzałe lecie!
5Słońce, słońce! I maków purpurowych kwiecie!
Pszennych łanów poszumy, pszczół grające roje!
I usta całowane, drogie usta twoje,
I w lipowych alejach kwietniane zamiecie!
Harfo wspomnień! twe struny z rdzy krwawych korali
10Dłoń moja dziś otrząsa, ogrzewa, rozzłaca,
Lecz melodia ta dawna, słoneczna nie wraca,
Tylko motyw tęsknoty snuje się i żali…
A ścichłe, obumarłe, jak cmentarni stróże,
Więdną maki w królewskiej, zszarpanej purpurze.