Andrzej Strug
Dzieje jednego pocisku
Ja mam ambicję, żeby na uśmierzenie naszego buntu nie wystarczyło nahajki! Ja mam tę ambicję...
Ja mam ambicję, żeby na uśmierzenie naszego buntu nie wystarczyło nahajki! Ja mam tę ambicję...
I nagle skrystalizowało się w jego mózgu postanowienie. Może chciał znowu ujrzeć niebieskie oczy Katarzyny...
Motywem tym zaznaczamy fragmenty odnoszące się do charakterystyki bohatera, którego postawę wobec świata oraz działania określa postawa buntu; buntownik jest oczywiście sztandarową postacią romantyzmu, ale nie brak i nieromantycznych lub postromantycznych buntowników.