Wszystko, co zgubę przynosi i psuje, to zło, a to, co ocala i przynosi pożytek...
Zatem każdą rzecz gubi zło jej przyrodzone, i jej lichota, a jeżeli to jej nie...
Więc to, co nadaje prawdę przedmiotom poznania, a poznającemu daje moc poznawania, nazywaj Ideą Dobra...
Zatem uważacie za zło: ból, a za dobro: rozkosz? Skoro nawet samo radowanie się wtedy...
A czyż znowu i z cierpieniem samym nie taka sama sprawa? Wtedy nazywacie samo doznawanie...
Wyście pytali, jeżeli pamiętacie, kiedy myśmy się zgodzili, że nie ma większej potęgi niż wiedza...
— Więc jeżeli — powiadam — to, co przyjemne, i to, co dobre, jest jednym i tym samym...
A jeśli o mędrców idzie, kochany Sokratesie, to daleki jestem od tego, żeby ich żabami...
Więc mówmy, z jakiego powodu organizator zorganizował wszystko, co powstaje, i ten wszechświat. Dobry był...
Szczególnie w literaturze o ambicjach moralizatorskich znajdziemy fragmenty mówiące ogólnie o dobru i (częściej) o złu, określające, czym jest czynienie dobra i wskazujące na konsekwencje takiego postępowania w perspektywie doczesnej i wiecznej.
