Henryk Sienkiewicz
Quo vadis
A pamięć małej Augusty? Tak! Jeszcze ją opłakujemy. Śpiewamy hymny własnego układu tak cudnie, że...
ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Epika
Starożytność
Średniowiecze
Renesans
Oświecenie
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Aforyzm
Artykuł
Bajka
Ballada
Baśń
Dialog
Dramat
Dramat romantyczny
Dramat współczesny
Dziennik
Esej
Felieton
Humoreska
Kazanie
Legenda
List
Nowela
Odczyt
Opowiadanie
Pamiętnik
Poemat
Pogadanka
Powieść
powieść dla dzieci i młodzieży
powieść dworna
powieść historyczna
powieść obyczajowa
Praca naukowa
Proza poetycka
Przypowieść
Reportaż
Reportaż podróżniczy
Różne
Rozprawa
Rozprawa polityczna
Satyra
Traktat
Henryk Sienkiewicz
Quo vadis
Chilo zapewnił ich, że tak jest, i podniósłszy oczy w górę, zdawał się modlić, w...
Henryk Sienkiewicz
Quo vadis
A tam hołota ciągle jeszcze wyła i klaskała wiedząc, że wyklaskuje sobie łaskę, dary, biesiadę...
Henryk Sienkiewicz
Quo vadis
W głowie Miedzianobrodego zamiary zmieniają się jak wiatry wiosenne. Obecnie, siedząc w Benewencie, ma chęć...
Henryk Sienkiewicz
Quo vadis
Nero nie wierzył w bogów, ale bał się ich, zwłaszcza zaś tajemnicza Westa taką przejmowała...
Henryk Sienkiewicz
Quo vadis
„Witaj, boski! Cezarze, imperatorze, witaj, zwycięski! Witaj, niezrównany — synu Apollina, Apollinie!” Słuchając tych słów uśmiechał...
Henryk Sienkiewicz
Quo vadis
Tygellinus, zebrawszy wszystkie siły pretorianów, słał gońca za gońcem do zbliżającego się cezara z oznajmieniem...
Henryk Sienkiewicz
Quo vadis
— Od wczoraj, panie! Od wczoraj! Uczyniła mnie nim ta ryba. Patrz, jaka jednak w niej...
Henryk Sienkiewicz
Quo vadis
zapomnij, żeś mi służył; zapomnij, gdzie mieszka Miriam, Piotr i Glaukus; zapomnij również o tym...
Piotr Skarga
Kazania sejmowe
Nakoniec, obłudność i nieuprzejmość wielką jest przeszkodą mądrości. Bo mówi Pismo: „Duch ś. karności ucieka...
Motyw: Fałsz
Doświadczenie fałszu to odkrycie rozbieżności między rzeczywistymi intencjami działania lub prawdziwą treścią rzeczywistości a pozorami, które przy powierzchownej obserwacji mają kierować postrzeganie i rozumowanie w przeciwnym kierunku. Przy tym najczęściej pozory bywają przyjemne, a kryjąca się za nimi prawda — nie (być może po prostu nikt nie zadaje sobie trudu opisywania sytuacji przeciwstawnych, choć może znajdą się takie opisy w literaturze dydaktycznej i moralizatorskiej). Z pomocą tego hasła wskazujemy sytuacje, w których bohaterowie (lub podmiot liryczny) doświadczają takiego oszustwa ze strony osób lub losu (jedno i drugie znaleźlibyśmy w Marii Malczewskiego). Chodzi tu również o obłudę doświadczaną na co dzień — hipokryzja jest wszakże nieodłączną cechą życia towarzyskiego (i ogólniej: społecznego).
