Wacław Berent
Próchno
…I zda mi się, że leżę martwy tam na lodowcu, w podniebnej trumnie sinego...
…I zda mi się, że leżę martwy tam na lodowcu, w podniebnej trumnie sinego...
Miękkie, pieczołowite dłonie chłodziły mi czoło, skronie, twarz. Od czasu do czasu tylko, łzy...
I o czym ty tu, staruszku, w długie noce myślał? Coś zrozumiał, po czymeś tak...
Wrony przeleciały nad nami, kracząc.
— Widziałem je, jak krążyły w tym dniu — mówił — nad ciałem...
To mnie sprowadza do historii jego miłości.
Myślicie zapewne, że jest ona podobna tym, przez...
A to mnie prowadzi do dziejów jego miłości.
Pewno myślicie, że to jest historia, którą...
Księżyc rzucał w dal poziome promienie, wychodzące, rzekłbyś, z jaskini; w tym świetle, ponurym jak...
Przed jego oczami staje jej grób: białe lilie na wiotkich łodygach poruszają się dziwnie tęsknym...
Na cmentarzu znajduje się skromny grób bez pomnika, bez napisu, cały pokryty zielenią. Rosną na...
Dzisiaj rok temu, jak ona umarła.
Długi, szary rok. Wraca z cmentarza, cały jej grób...
Zarówno jako element nastroju grozy, przywołania obecności śmierci, jak również jako miejsce upamiętnienia, grób stanowi ważny motyw w licznych utworach. Znajdziemy go m.in. w Romeo i Julii Shakespeare'a, czy w Nad Niemnem Orzeszkowej.