ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?

Motyw: Polska

Epika

powieść grozy powieść fantastyczna Średniowiecze Renesans Barok Oświecenie Romantyzm Pozytywizm Modernizm Dwudziestolecie międzywojenne Współczesność Aforyzm Jerzy Andrzejewski Artykuł Artykuł naukowy Honoré de Balzac Wacław Berent Tadeusz Borowski Tadeusz Boy-Żeleński Stanisław Brzozowski Justyna Budzińska-Tylicka Kazimiera Bujwidowa Zofia Daszyńska-Golińska Sébastien-Roch Nicolas de Chamfort Kazimierz Deczyński Deotyma Dialog Tadeusz Dołęga-Mostowicz Dzierżek Epos Esej Felieton Gall Anonim Gawęda szlachecka Agaton Giller Seweryn Goszczyński Stefan Grabiński Humoreska Cezary Jellenta Zygmunt Kaczkowski Kazanie Andrzej Kijowski Jędrzej Kitowicz Maria Konopnicka Julian Kornhauser Halina Krahelska Zygmunt Krasiński Kronika Paulina Kuczalska-Reinschmit Antoni Lange Karol Libelt Liryka List Tadeusz Miciński Adam Mickiewicz Michel de Montaigne Charles de Montesquieu (Monteskiusz) Cyprian Kamil Norwid Nowela Odezwa Opowiadanie Wojciech Orliński Pamiętnik Jan Chryzostom Pasek Poemat Poemat dygresyjny Powieść powieść dla dzieci i młodzieży Powieść epistolarna powieść historyczna powieść obyczajowa Bolesław Prus Ksawery Pruszyński Stanisław Przybyszewski Publicystyka Reportaż Władysław Stanisław Reymont Różne Maria Rodziewiczówna Jean-Jacques Rousseau Rozprawa Rozprawa polityczna Henryk Rzewuski Henryk Sienkiewicz Piotr Skarga Jan Słomka Juliusz Słowacki Stanisław Staszic Noemi Szac-Wajnkranc Maciej Szarek Ziemowit Szczerek Cecylia Walewska Wiersz Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy) Kazimierz Wyka Stefan Żeromski Narcyza Żmichowska Zofia Żurakowska Adam Zagajewski Marian Zdziechowski

Motyw: Polska

W odróżnieniu od bardziej ogólnego motywu ojczyzny, ten motyw wskazuje fragmenty tekstów zawierające specyficzne figury, które przez wieki były używane dla określenia właśnie Polski. Szczególnie Polska pod zaborami była w naszej literaturze wciąż definiowana, dookreślana, poszukiwana. Była wszak Polska przedstawiana jako Chrystus narodów, a więc kraj, którego misją miała być powtórna chrystianizacja nardów europejskich oraz ich zbawienie w perspektywie polityczno-eschatologicznej. Stosowano wobec niej metaforę matki, niekiedy zmarłej lub cierpiącej - co miało wzbudzić poczucie obowiązku i wolę jej obrony czy wypełnienia jej testamentu. W Psalmach przyszłości Zygmunta Krasińskiego stylizowana jest na anielicę, córkę Boga. Spotyka się jednak również określenia krytyczne: Słowacki wypominał wszak Polsce, że była pawiem narodów i papugą, a więc cechowała ją nieuzasadniona duma oraz próżność z jednej strony, a naśladownictwo obcych wzorców z drugiej. Polska w stosunku do innych ojczyzn stanowi w związku z tym byt osobny a potężny.