ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Epika
Jan Słomka
Pamiętniki włościanina
Uświadomienie narodowe szło jednak powoli i do ostatnich czasów dość jeszcze znalazło się takich, co...
Stanisław Staszic
Przestrogi dla Polski
Od pół wieku o wydarciu Narodu Polskiego szlachcie i o podzieleniu między siebie kraju i...
Stanisław Staszic
Przestrogi dla Polski
Polska ma większą konsumpcją od wszystkich innych obtaczających ją krajów. W Polsce stan szlachecki jest...
Stanisław Staszic
Przestrogi dla Polski
Cóż by własność nie zrobiła z tak wielkiej ziemi, jaką posiada Naród Polski? Na tę...
Stanisław Staszic
Przestrogi dla Polski
Nie może być inaczej, jest i tu przyczyna, czemu Polska tak jest nieludną i tak...
Stanisław Staszic
Przestrogi dla Polski
10 tysięcy mil kwadratowych, a najmniej 7 milionów ludzi.
Pamiętajcie, że jeżeli dzisiaj, gdy wam...
Noemi Szac-Wajnkranc
Przeminęło z ogniem
Poznaję w nim policjanta Jurowskiego, który wraz z kolegą przyjechał na wywiady zaraz po naszym...
Noemi Szac-Wajnkranc
Przeminęło z ogniem
Trudno nam dziś poruszać się po mieście, bo jest wielkie święto, 16 lipca, Frank, gubernator...
Motyw: Polska
W odróżnieniu od bardziej ogólnego motywu ojczyzny, ten motyw wskazuje fragmenty tekstów zawierające specyficzne figury, które przez wieki były używane dla określenia właśnie Polski. Szczególnie Polska pod zaborami była w naszej literaturze wciąż definiowana, dookreślana, poszukiwana. Była wszak Polska przedstawiana jako Chrystus narodów, a więc kraj, którego misją miała być powtórna chrystianizacja nardów europejskich oraz ich zbawienie w perspektywie polityczno-eschatologicznej. Stosowano wobec niej metaforę matki, niekiedy zmarłej lub cierpiącej - co miało wzbudzić poczucie obowiązku i wolę jej obrony czy wypełnienia jej testamentu. W Psalmach przyszłości Zygmunta Krasińskiego stylizowana jest na anielicę, córkę Boga. Spotyka się jednak również określenia krytyczne: Słowacki wypominał wszak Polsce, że była pawiem narodów i papugą, a więc cechowała ją nieuzasadniona duma oraz próżność z jednej strony, a naśladownictwo obcych wzorców z drugiej. Polska w stosunku do innych ojczyzn stanowi w związku z tym byt osobny a potężny.