Marek Aureliusz
Rozmyślania
Tak, jakby kto próbował umiłować jednego z przelatujących wróbli. Aż ci on już zniknął z...
Tak, jakby kto próbował umiłować jednego z przelatujących wróbli. Aż ci on już zniknął z...
Aleksander Macedoński i jego poganiacz mułów po śmierci ten sam los osiągnęli. Zaiste bowiem wchłonięci...
Krótkie jest życie i chwalcy, i chwalonego, i tego, który wspomina, i tego, którego wspominają...
O innych pamięć ani chwili nie przetrwała. Inni stali się postaciami z bajki. A o...
O tym więc pamiętaj, że albo materia, z której się składasz, będzie musiała w pył...
Wszystko to zwykłe, bo co dzień tego się doświadcza, jednodniowe co do czasu, brudne ze...
Człowiekowi przepojonemu zasadami prawdziwymi wystarczy zdanie bardzo krótkie i bardzo znane, by go znowu natchnąć...
Gdy się dziecko całuje, trzeba — mówił Epiktet — powiedzieć sobie w duszy: jutro może umrze. — Zła...
Grono niedojrzałe, dojrzałe, rodzynek — wszystko to zmiany — nie w nicość, ale w to, czego teraz...
Stanowi ono funkcję czasu i wpływa zasadniczo na charakter kondycji ludzkiej. Przemijają zarówno dobre, jak i złe momenty. Fakt ten może wywoływać rozpacz, skoro nic nie trwa wiecznie, na niczym nie można trwale się oprzeć, wszystko więc jawi się jako marność (vanitas). Może jednak równie dobrze nieść pociechę, że wszystkie cierpienia zesłane przez los również przeminą. Ze świadomości takiej można czerpać siłę, by przetrwać złe chwile.