Obszary pustynne są obrazem wrogiego człowiekowi środowiska - miejsca fascynującego, a zarazem niebezpiecznego, w którym poddawana jest próbie odwaga i wytrzymałość bohaterów. Będąc na pustyni są oni stale narażeni na śmierć, pozostając oddaleni od źródeł wody życia (brak wody jest tu symboliczny). Pustynia jest jednym z charakterystycznych obrazów przestrzeni; pojawia się w literaturze przy okazji dalekiej wędrówki, życia obieżyświatów, np. W pustyni i w puszczy Sienkiewicza przynosi i obrazy samej pustyni, i opisy życia na niej. Pustynię odnajdziemy w twórczości Prusa, Cervantesa i innych.
