Motyw: Radość

Hanka klęczała na środku, modląc się całą duszą, że dziw się jej serce nie rozpękło...

A naród skotłował się kiej ten wrzątek kipiący.

Buchnęła wrzawa, śmiechy, cmokania, płacze radosne, dziecińskie...

— Bucholc nie żyje! pan wie?… Miał fabryki, miał miliony, był całym hrabią i nie żyje...