ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?

 
Wpłać
Strona główna Katalog Motyw Śmierć

Motyw: Śmierć

Powieść ✖ Epika ✖

powieści

Renesans Barok Oświecenie Romantyzm Pozytywizm Modernizm Dwudziestolecie międzywojenne Współczesność Louisa May Alcott Jerzy Andrzejewski Honoré de Balzac Wacław Berent Marie Beyle (Stendhal) Stanisław Brzozowski Miguel de Cervantes Saavedra Joseph Conrad Ignacy Dąbrowski Alfred de Musset Charles Dickens Tadeusz Dołęga-Mostowicz Anatole France Karl Gjellerup Johann Wolfgang von Goethe Stefan Grabiński Halina Górska Karol Irzykowski Bruno Jasieński Roman Jaworski Zygmunt Kaczkowski Janusz Korczak Józef Ignacy Kraszewski Władysław Łoziński Maurice Leblanc Gustav Meyrink Tadeusz Miciński Helena Mniszkówna George Orwell Eliza Orzeszkowa Jehoszua Perle Jan Potocki powieść historyczna powieść obyczajowa Marcel Proust Bolesław Prus François Rabelais Edward Redliński Władysław Stanisław Reymont Rainer Maria Rilke Maria Rodziewiczówna Feliks Salten Henryk Sienkiewicz Jonathan Swift Sigrid Undset Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy) Bogdan Wojdowski Stefan Żeromski Narcyza Żmichowska Emil Zola

Motyw: Śmierć

Śmierć stanowi najistotniejszy problem egzystencjalny, określa kondycję ludzką. Jest wyzwaniem dla dumy z osiągnięć człowieka w opanowywaniu i poznawaniu świata oraz siebie samego dzięki rozumowi, nauce i coraz doskonalszej technice. Śmierć niweczy wszystkie usiłowania i wszystkie nadzieje. Zagraża w każdej chwili i właściwie przez cały czas podgryza życie człowieka jak robak drążący pień drzewa, by na końcu je powalić. „Bo na tym świecie Śmierć wszystko zmiecie, / Robak się lęgnie i w bujnym kwiecie” — pisał Antoni Malczewski (Maria). Upływ czasu, przemijanie przypomina o tym, że w końcu przeminie wszystko. Nic na świecie nie daje — wobec świadomości nieuchronnej śmierci – trwałego oparcia; stąd rodzi się myślenie o marności wszystkiego. Postawa taka: patrzenia na świat w perspektywie zagrożenia zniszczeniem i śmiercią rodzi melancholię, która do surowego vanitas dodaje tęsknotę za tym, co było (stąd pewna predylekcja do ruin). Zajęciem melancholika jest wspominanie i nieukojona żałoba; (zob. też: trup, grób, gotycyzm, pogrzeb, nieśmiertelność).

  • NIP: 952-187-70-87
  • KRS: 0000070056
  • REGON: 017423865
  • Numer konta: 75 1090 2851 0000 0001 4324 3317
Wolne Lektury to projekt prowadzony przez fundację Wolne Lektury.
MKiDN
Strona biblioteki Wolne Lektury powstała dzięki dofinansowaniu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.