Każdy pieczętarz miał sekretarza, który przywileje królewskie pieczętował i na nich się podpisował. Ten urząd...
Bez wszelkich prawnych ceremonij kazano się obwinionemu wraz z oskarżającymi stawić przed władykę; lub jeżeli...
Co rok każda chorągiew pancerna i husarska odprawiała Koło to jest: obradę w interesach choragiewnych...
I to także do uwagi należy, iż towarzysz nie mógł być karany żadną karą cielesną...
Po jednem wystrzeleniu trzeba było kilka minut czasu, nim się do wydania drugi raz ognia...
Regiment konnej gwardyji zamykał w komplecie swoim pięćset żołnierza gminnego prócz oficerów; kompanija jedna składała...
Ci także, którzy w aktualnej zostawali służbie, starali się mieć wyższą rangę od tej, w...
Gdyby był kto tak ciekawy i sposobny, żeby był przebiegł całą Polskę i Litwę i...
Książę Hieronim Radziwiłł, chorąży wielki litewski, miał go regularnego do 6 tysięcy, tak dobrze jak...
Janusz, książę Sanguszko, bezpotomny i ostatni wspomnionej ordynacyji posiadacz, pod pozorem, że ta ordynacyja od...
Zaznaczyliśmy w ten sposób fragmenty określające styl życia, sposób zachowań, czy wygląd mający znamionować przynależność do stanu szlacheckiego. Ważne są także wartości wyznawane przez szlachtę: „a gdzie jest nobile verbum?” pyta Mefistofeles Twardowskiego w balladzie Mickiewicza — dotrzymywanie danego słowa stanowiło część szlacheckiego etosu, którego podstawą były zasady związane z honorem. W stosunku do postaci szlachcica hasłami komplementarnymi są: chłop, mieszczanin, Żyd, czy ksiądz jako określenia różnych stanów w dawnych społeczeństwach Europy.
