Wszystko, co zgubę przynosi i psuje, to zło, a to, co ocala i przynosi pożytek...
Zatem każdą rzecz gubi zło jej przyrodzone, i jej lichota, a jeżeli to jej nie...
Tego — odpowiedział — doprawdy nikt nigdy nie dowiedzie, żeby się dusze umierających robiły przez śmierć mniej...
Więc skoro nie wystarczy swoista złość i swoiste zło, żeby zabić duszę i zniszczyć ją...
Zatem uważacie za zło: ból, a za dobro: rozkosz? Skoro nawet samo radowanie się wtedy...
A czyż znowu i z cierpieniem samym nie taka sama sprawa? Wtedy nazywacie samo doznawanie...
Wyście pytali, jeżeli pamiętacie, kiedy myśmy się zgodzili, że nie ma większej potęgi niż wiedza...
— Więc jeżeli — powiadam — to, co przyjemne, i to, co dobre, jest jednym i tym samym...
Bo z każdą czynnością tak się rzeczy mają: sama przez się nie jest żadna ani...
W odróżnieniu czynów ocenianych jako złe pomagają takie tematy i motywy jak: grzech, wina, kara czy wyrzuty sumienia. Jednakże w tekstach literackich pojawiają się również ogólniejsze wypowiedzi na temat samej istoty zła w perspektywie egzystencjalnej (por. motyw zbrodni), metafizycznej i moralnej (zob. też: szatan).
