Henryk Sienkiewicz
Pan Wołodyjowski
Po wojnie węgierskiej, po której odbył się ślub pana Andrzeja Kmicica z panną Aleksandrą Billewiczówną...
ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Epika
powieść grozy
powieść fantastyczna
Starożytność
Oświecenie
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Aforyzm
Dialog
Dramat współczesny
Epos
Esej
Felieton
Gawęda szlachecka
Humoreska
Legenda
List
Nowela
Odezwa
Opowiadanie
opowiadanie naukowe
Pamiętnik
Poemat dygresyjny
Pogadanka
Powieść
powieść dla dzieci i młodzieży
Powieść epistolarna
powieść historyczna
powieść kryminalna
powieść obyczajowa
Powieść poetycka
Proza poetycka
Publicystyka
Reportaż
Różne
Rozprawa
Rozprawa polityczna
Henryk Sienkiewicz
Pan Wołodyjowski
Zanim więc pan Michał z powrotem do Warszawy dojechał, zastał listy zapowiednie na jego imię...
Henryk Sienkiewicz
Pan Wołodyjowski
A pan Sobieski siadł naprzeciw i mówił dalej:
— Nie chcę z tobą gadać jak z...
Henryk Sienkiewicz
Pan Wołodyjowski
— Co tam? Co tam, coć pan hetman powiedział? — pytali jedno przez drugie.
— Pani siostro! — odrzekł...
Henryk Sienkiewicz
Potop, tom drugi
— Albo ja głupi? U mnie pierwsza reguła, żeby moje nie przepadło, bo co Pan Bóg...
Henryk Sienkiewicz
Potop, tom drugi
Naprzód wiedzcie o tym, że te klęski, które na ojczyznę naszą spadły, według mojego mniemania...
Henryk Sienkiewicz
Potop, tom drugi
— Dla ojczyzny byłby może ratunek tak uczynić, jak Sapieha radzi?
— A dla ciebie? Dla mnie...
Henryk Sienkiewicz
Potop, tom drugi
O mieszczanach tylko słyszał Kmicic, iż dawnych czasów, pogrążonej ojczyzny i dobrego króla żałują. Szwedzi...
Henryk Sienkiewicz
Potop, tom drugi
Obecnie służę Szwedom, a jednak, gdyby mnie kto za niewdzięcznika chciał poczytać, wręcz bym mu...
Henryk Sienkiewicz
Potop, tom drugi
Nowy duch wstąpił w serca, reszty łaska Najświętszej Panny dokona, a ja tymczasem do układów...
Motyw: Patriota
Wzorzec osobowy patrioty znany jest oczywiście od starożytności, jednak konkretne wskazania dotyczące właściwych zachowań w tym zakresie bywały różne w różnych czasach i różnych państwach. Odnajdziemy tu zarówno wzór statecznego, rozumnego obywatela, kierującego się odpowiednimi cnotami w życiu publicznym i włączającego się w działalność propaństwową (np. w Powrocie posła Niemcewicza), jak również histeryczny patriotyzm w stylu Reytana. Już w Hymnie o miłości ojczyzny Krasickiego, w propagowanej postawie patriotycznej, odnajdujemy rys konieczności cierpienia i poświęcenia (znoszenia blizn i rozsmakowania się w „zjadłych truciznach”). Zasadniczą modyfikację w zestawie cnót patriotycznych przyniósł jednak romantyzm, dopuszczając możliwość działalności nielegalnej (jak np. spisek czy tyranobójstwo; por. problematykę Kordiana), dwulicowości (por. dylematy przedstawione w Konradzie Wallenrodzie), a nawet zdrady, operowania w walce podstępem itp. (zob. też: obywatel, ojczyzna, naród, powstanie, powstaniec, państwo, władza).
