ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Epika
powieść psychologiczna
powieść grozy
Starożytność
Średniowiecze
Renesans
Barok
Oświecenie
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Aforyzm
Bajka
Baśń
Dialog
Dziennik
Esej
List
Nowela
Opowiadanie
Pamiętnik
Powieść
powieść dla dzieci i młodzieży
powieść dworna
powieść historyczna
powieść kryminalna
powieść obyczajowa
Praca naukowa
Przypowieść
Reportaż
Rozprawa
Rozprawa polityczna
Traktat
Mark Twain
Przygody Hucka Finna
— Panowie, z całej duszy pragnąłbym, żeby owe nieszczęsne pieniądze tu były, bo nie mam najmniejszego...
Mark Twain
Przygody Hucka Finna
— E, mielizna to nic — odpowiedziałem po namyśle. — Nie przez nią straciliśmy tyle czasu. Gorszy był...
Mark Twain
Przygody Hucka Finna
Cały tłum był silnie rozjątrzony, niektórzy chcieli natychmiast powiesić Jima dla przykładu wszystkim Czarnym. Drudzy...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Niemyte dusze
Dlatego poza wyjątkową (chyba Ameryka przewyższa nas pod tym względem) obojętnością na niedolę drugich odznaczają...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Niemyte dusze
Twierdzę, że zasadniczym stosunkiem Polaka do Polaka jest wzajemna pogarda, jeśli nie naturalna, to sztuczna...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Niemyte dusze
Otóż u nas każdy napusza się tak, aby móc na drugiego z pogardą patrzeć. Twierdzę...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Niemyte dusze
Jako właściciel wielkiej firmy gębowzorów, czyli będąc po prostu psychologicznym portrecistą, mam tę wadę, że...
Bogdan Wojdowski
Chleb rzucony umarłym
Odwaga jawiła mu się w postaci małego, ordynarnego człowieczka, który umie giąć kark i uczyni...
Stefan Żeromski
Dzieje grzechu
Mnie się zdaje, że skoro tylko człowiek wyrwie się ze sfery uczuć wrodzonych wszystkim bez...
Motyw: Pogarda
Motyw ten łączy się z innymi, takimi jak: duma, pozycja społeczna i in. Służy do wskazywania raczej opisów określonej postawy życiowej i jej konsekwencji niż krótkotrwałych stanów emocjonalnych. Postawa taka cechuje dość często bohaterów romantycznych. W III. akcie Kordiana czytamy: ,,Czegoś mi nie staje! Ludzi znać nie chcę, lecz niech się obeznam Z ziemią, piastunką ludzi!... O! ty ziemio! Byłażeś dla mnie piastunką troskliwą? po chwili ze wzgardą Niech się rojami podli ludzie plemią I niechaj plwają na matkę nieżywą, Nie będę z nimi! --- (...) O zmarli Polacy, Ja idę do was!...”
