
Johann Wolfgang von Goethe
Cierpienia młodego Wertera
Od pierwszej chwili znajomości z nim przejawiło się łączące ich podobieństwo duchowe, a długie obcowanie...
Od pierwszej chwili znajomości z nim przejawiło się łączące ich podobieństwo duchowe, a długie obcowanie...
Pali mi jeszcze dotąd wargi święty żar, bijący z ust twoich, płomienną rozkoszą przeniknione jest...
Nie są to rojenia, nie jestem w obłędzie, tylko rozjaśniły się myśli moje tu, nad...
A piję kielichem próżnym.Jeśli próżny, mojaż wina?Mój kraj pustka i ruina,Bo mój...
Na to kotek otworzył domek, a gdy drzwi się roztwarły, Bartek patrzy, a tam stoi...
Wierny Henryk tak się zmartwił, gdy jego pan został zmieniony w żabę, że kazał sobie...
Człowiek, gdy myśli, jest człowiekiem ogólnym, gdy czuje, zindywidualizowanym. Stąd pochodzą sprzeczności między głową i...
Serce ludzkie jest jakby kłębek szczerego ognia w twardą korę zamknięty; pali on się tam...
Gdyż między dwiema duszami, które się kochały, pozostaje zawsze nić sympatii, łańcuch, którego końcowemi ogniwami...
Motywem tym szczególnie chętnie posługiwano się w literaturze okresu preromantyzmu (por. Cierpienia młodego Wertera Goethego) i romantyzmu, kiedy to serce przeciwstawiano rozumowi. Pod nazwą serce kryje się czasem intuicja, umiejętność współodczuwania z innymi, zdolność do miłości i miłosierdzia, wrażliwość, pozaracjonalna mądrość, czy wiedza, a wreszcie — dusza.