ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Epika
powieść psychologiczna
Starożytność
Średniowiecze
Renesans
Barok
Oświecenie
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Aforyzm
Artykuł
Bajka
Baśń
Biografia
Dramat współczesny
Dziennik
Epos
Esej
Felieton
Gawęda szlachecka
Humoreska
Legenda
List
Nowela
Opowiadanie
opowiadanie naukowe
Pamiętnik
Poemat
Poemat dygresyjny
Poemat heroikomiczny
Pogadanka
Poradnik
Powiastka filozoficzna
Powieść
powieść dla dzieci i młodzieży
powieść dworna
powieść historyczna
powieść kryminalna
powieść obyczajowa
Powieść poetycka
powieść przygodowa
Proza poetycka
Przypowieść
Publicystyka
Reportaż
Reportaż podróżniczy
Różne
Rozprawa
Rozprawa polityczna
Traktat
Stał Hrabia na krużganku zwróconym ku bramie,
Chłodził się wiatrem, surdut wdział na jedno ramię...
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
Protazy śpieszył włożyć swą woźnieńską odzież.
Przecież żupana ani kontusza nie kładzie:
One służą ku...
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
Dziś rodzina
Zmniejszona, zubożała. Dawniej w pańskich dworach
Lub wojsku, na zajazdach, sejmikowych zborach,
Zwykli...
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
Mgła nie szła do góry,
Jak się dziać zwykło, kiedy zbierają się chmury,
Ale coraz...
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
«Wiwat Hrabia!» On wjeżdżał na folwark Maciejów,
Sam zbrojny, za nim zbrojnych dziesięciu dżokejów.
Hrabia...
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
Zląkł się, chciał przeżegnać się: darmo rękę chwyta,
Ręka prawa jak gdyby do boku przybita...
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
Wyszedł przewodniczący całemu zebraniu
Podkomorzy, niedawno przez powiatu stany
Zgodnie konfederackim marszałkiem obrany.
Miał mundur...
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
Nikt go nie poznał. Dotąd polskie suknie nosił,
Lecz teraz Telimena, przyszła żona, zmusza
Warunkiem...
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
Zofija z opuszczonym ku ziemi wejrzeniem,
Zapłoniwszy się, gości witała dygnieniem
(Od Telimeny pięknie dygać...
Helena Mniszkówna
Trędowata t. 1
Wyróżniała się hrabina Wizembergowa w symbolicznym ubiorze burzy. Fantastyczną, perłowo-szafirową materię ciężkiej, powłóczystej sukni ozdabiały...
Motyw: Strój
Znamy dokładnie suknie Izabeli Łęckiej, wiemy, co nosił Werter — jego stroje wykreowały modę, którą swego czasu naśladowali masowo nadwrażliwi romantyczni młodzieńcy skupieni na doznawaniu weltschmerzu. Pisarze ubierali bohaterów z dużą dokładnością i sądzimy, że nie jest to bez znaczenia. Reymont, który miał pewne doświadczenie krawieckie ubierał bohaterki zgodnie z obowiązującą modą lub ludowym obyczajem. Stroje Daisy z Wampira też są nieprzypadkowe. Pod hasłem strój (połączonym pewnym pokrewieństwem z przebraniem) zbieramy co celniejsze fragmenty literackie poświęcone ubiorom.