Agnieszka Frączek Owca

Owca zwykle jest wełniana

i... ogromnie rozbrykana!

Już o świcie gna na łąkę —

śmiało wita się z pająkiem,

z żabką skacze do strumyka

i z koziołkiem kozły fika.

Z bykiem, co ma wygląd srogi

i dwa bardzo ostre rogi,

jak z cielaczkiem sobie bryka —

nawet łebkiem byka tryka!

Do kurnika biegnie w gości,

a gdy kogut się rozzłości,

tapla się ze świnką w błocie.

Wszyscy mają z nią sto pociech!

Zaś wieczorem, gdy zmęczona

jest od głowy do ogona,

grzecznie meczy do barana:

— Weź mnie, proszę, na barana!