Franciszek Mirandola
Stary dom
W podwórcu Starego Domu gromadka ludzi. Dyskutują.
— Ho, ho… — powiada ktoś — postoi jeszcze, postoi… wszakże...
W podwórcu Starego Domu gromadka ludzi. Dyskutują.
— Ho, ho… — powiada ktoś — postoi jeszcze, postoi… wszakże...
W związku z motywem domu myśleliśmy raczej o pewnym miejscu wyobraźniowym, niż o opisach konkretnych budynków (choć i takie, być może, warte będą zaznaczenia, jeśli niosą ze sobą coś więcej niż np. opis szczegółów architektonicznych). Dom stanowi niekiedy synonim utraconego raju (szczególnie dla emigrantów, wygnańców i zesłańców), pierwiastkowego obrazu świata, dzieciństwa, rodziny, ojczyzny. Z drugiej strony istotne są również w jego przestrzeni szczególne miejsca (zob. też: piwnica, kuchnia, salon, ogród).