Ludwik Ksawery Pomian-Łubiński
Jeszcze jeden mazur dzisiaj...
Ułan czule szepce w uszko,
I ostrogą dzwoni,
W pannie tłucze się serduszko
I liczko...
Motywem tym szczególnie chętnie posługiwano się w literaturze okresu preromantyzmu (por. Cierpienia młodego Wertera Goethego) i romantyzmu, kiedy to serce przeciwstawiano rozumowi. Pod nazwą serce kryje się czasem intuicja, umiejętność współodczuwania z innymi, zdolność do miłości i miłosierdzia, wrażliwość, pozaracjonalna mądrość, czy wiedza, a wreszcie — dusza.