ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?

Maria Konopnicka

Maria Konopnicka

Sortuj:

Epika Marii Konopnickiej

Pozytywizm Baśń Nowela Pamiętnik Anioł Artysta Bezdomność Bieda Bijatyka Bóg Bogactwo Bogini Brat Brud Burza Chciwość Chłop Choroba Chrystus Ciało Cień Cierpienie Cisza Cud Czary Czas Dar Dobro Dom Droga Drzewo Duch Dusza Dwór Dźwięk Dzieciństwo Dziecko Fałsz Głód Gniew Góry Grób Grzeczność Hańba Handel Historia Honor Interes Ironia Jedzenie Jesień Kara Kłamstwo Kłótnia Kobieta Koń Kondycja ludzka Konflikt Koniec świata Kradzież Król Krzywda Ksiądz Książka Księżyc Łzy Las Lekarz Literat Mądrość Mąż Małżeństwo Marzenie Matka Matka Boska Mieszczanin Miłość Miłosierdzie Młodość Modlitwa Morderstwo Muzyka Nadzieja Natura Niemiec Noc Obcy Obowiązek Obraz świata Obyczaje Obżarstwo Ogień Ogród Ojciec Okrucieństwo Opieka Pamięć Patriota Piękno Pielgrzym Pieniądz Pies Pobożność Podróż Podstęp Pogarda Pogrzeb Pokora Polak Polowanie Polska Poświęcenie Potwór Pozory Pozycja społeczna Praca Prawda Prawo Przeczucie Przemiana Przemijanie Przemoc Ptak Pycha Radość Robotnik Rodzina Rośliny Rozczarowanie Rozpacz Rzeka Śmiech Śmierć Śmierć bohaterska Śpiew Światło Święto Świt Sąd Sąsiad Samolubstwo Samotnik Samotność Sen Sierota Siła Sługa Służalczość Smutek Sprawiedliwość Starość Strach Strój Stworzenie Sumienie Syn Szaleństwo Szczęście Szlachcic Sztuka Tajemnica Tęsknota Trup Ucieczka Uczta Uroda Urzędnik Vanitas Walka Wdowiec Wiara Więzień Więzienie Wieczór Wiedza Wierzenia Wieś Wina Wiosna Władza Wojna Wojsko Wolność Współczucie Współpraca Wspomnienia Wyrzuty sumienia Wzrok Żałoba Żebrak Żołnierz Żona Żyd Zabawa Zabobony Zamek Zazdrość Zemsta Ziarno Ziemia Zima Zwątpienie Zwierzęta

O autorze

Maria Konopnicka
Aleksander Regulski, domena publiczna, Wikimedia Commons

Maria Konopnicka

Ur.
23 maja 1842 w Suwałki
Zm.
8 października 1910 w Lwów
Najważniejsze dzieła:
Mendel Gdański, Miłosierdzie gminy, Na jagody, Nasza szkapa, O krasnoludkach i sierotce Marysi, Rota, Szkolne przygody Pimpusia Sadełko

Poetka, publicystka, nowelistka, tłumaczka. Zajmowała się krytyką literacką. Pisała liryki stylizowane na ludowe i realistyczne obrazki (W piwnicznej izbie). Wydawała cykle nowel (Moi znajomi, Nowele, Na drodze). W otoczeniu ośmiorga swoich dzieci tworzyła bajki (Na jagody). Jako poetka, inspiracji szukała w naturze (Zimowy poranek). Swoje wiersze publikowała głównie w prasie. Wiersz patriotyczny Rota konkurował z Mazurkiem Dąbrowskiego o miano hymnu Polski. Wiele jej utworów powstało podczas podróży po Europie (Italia). Ostatnie lata życia poświęciła poematowi Pan Balcer w Brazylii.

  • autor: Bartłomiej Chwil