Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 455 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Paul Heyse

Paul Heyse

Sortuj:

Nowela Pozytywizm Paula Heysego

Artysta Bieda Błogosławieństwo Brat Broń Brud Burza Choroba Chrzest Cierpienie Córka Czarownica Czary Deszcz Dobro Dom Duch Dzieciństwo Dziecko Dziedzictwo Erotyzm Fałsz Głód Gniew Góry Gospodyni Gra Grzech Hańba Historia Jedzenie Kara Kłamstwo Kłótnia Klejnot Kobieta Kobieta demoniczna Kochanek Koń Kondycja ludzka Konflikt Konflikt wewnętrzny Kot Kradzież Krew Krzywda Ksiądz Książka Kwiaty Łzy Lato Lekarz List Mąż Matka Mężczyzna Melancholia Miasto Miłość Miłość niespełniona Miłość spełniona Miłość tragiczna Milczenie Młodość Morderstwo Morze Muzyka Natura Nauczyciel Nauka Nienawiść Nuda Obcy Obowiązek Obyczaje Odwaga Ofiara Ogień Ojciec Ojczyzna Okrucieństwo Piękno Piętno Pielgrzym Pieniądz Pies Pijaństwo Plotka Pocałunek Podróż Podstęp Poeta Poezja Pogarda Pogrzeb Pokusa Portret Poświęcenie Pożar Pozory Pozycja społeczna Praca Prawda Proroctwo Przebranie Przeczucie Przemiana Przemijanie Przemoc Przyjaźń Przysięga Raj Religia Rodzina Rozczarowanie Rozpacz Rozstanie Rozum Rycerz Rzeka Ślub Śmiech Śmierć Sąd Sąsiad Samolubstwo Samotnik Samotność Seks Sen Serce Siostra Słońce Sługa Smutek Spotkanie Sprawiedliwość Starość Strach Strój Syn Szaleństwo Szaleniec Szantaż Szczęście Szkoła Sztuka Tajemnica Taniec Tęsknota Teatr Ucieczka Walka Wdowa Wesele Wiara Wiatr Wieczór Wieś Wina Wino Wiosna Woda Wojna Wróg Wspomnienia Wygnanie Wyrzuty sumienia Wyspa Żałoba Żebrak Żołnierz Zabawa Zamek Zaręczyny Zazdrość Zbrodnia Zbrodniarz Zdrada Zemsta Zima Złodziej Zwierzę

O autorze

Paul Heyse
Aut. Adolph von Menzel, domena publiczna, Wikimedia Commons

Paul Heyse

Ur.
15 marca 1830 w Berlinie
Zm.
2 kwietnia 1914 w Monachium
Najważniejsze dzieła:
L’Arrabbiata, Kolberg, Frauenemancipation, Kinder der Welt

Niemiecki pisarz, laureat literackiej Nagrody Nobla w 1910.
Był synem nauczyciela filologii klasycznej, a do jego krewnych ze strony matki zaliczał się m.in. kompozytor Felix Mendelssohn. Przyjaźnił się z poetą Emanuelem Geiblem, a od czasu studiów filologicznych w Berlinie także z wieloma innymi pisarzami. Debiutował w 1848 r. poematem Frühlingsanfang 1848, komentującym wydarzenia społeczno-polityczne Wiosny Ludów. Od 1849 r. należał do grupy literackiej Tunnel über der Spree. W 1852 obronił rozprawę doktorską, następnie przez kilka miesięcy prowadził badania filologiczne w bibliotekach we Włoszech.
W 1854 r. ożenił się, otrzymał też pensję od króla Bawarii i przeniósł się do Monachium, gdzie współtworzył grupę literacką Die Krokodile. Miał czworo dzieci, w 1862 r. owdowiał, a w 1867 ożenił się powtórnie.
Pisał poezje, dramaty, powieści, opowiadania i nowele, tłumaczył na niemiecki też literaturę włoską. Był ceniony i popularny, uważano go za największego niemieckiego pisarza od czasów Goethego. W wieku 80 lat został uhonorowany Nagrodą Nobla za całokształt twórczości.
Znany jest także jako twórca teorii Sokoła (1871), która analizuje budowę klasycznej noweli w oparciu o jedną z opowieści z Dekameronu Boccaccia.