Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Tadeusz Boy-Żeleński

Tadeusz Boy-Żeleński

Sortuj:

eseje i felietony Dwudziestolecie międzywojenne Tadeusz Boy-Żeleński

Modernizm Epika Aktor Alkohol Anioł Artysta Bezsilność Bieda Bóg Bogactwo Brud Buntownik Chłop Chleb Choroba Ciało Cierpienie Cnota Cud Czarownica Czary Czas Dama Diabeł Dorosłość Dusza Dwór Dzieciństwo Dziecko Dziedzictwo Emigrant Fałsz Filozof Flirt Głód Głupota Góry Gość Gra Grzech Historia Honor Idealista Interes Język Jedzenie Kara Katastrofa Kawiarnia Kłamstwo Kobieta Kobieta demoniczna Kobieta "upadła" Kochanek Kondycja ludzka Konflikt Konflikt wewnętrzny Koniec świata Kradzież Król Ksiądz Książka Lekarz List Literat Los Lot Lud Mądrość Małżeństwo Marzenie Mędrzec Mężczyzna Miasto Miłość Miłość niespełniona Miłość platoniczna Miłość romantyczna Miłość silniejsza niż śmierć Miłość spełniona Miłość tragiczna Miłosierdzie Młodość Moda Nadzieja Naród Natura Nauczyciel Nauka Nuda Obcy Obowiązek Obraz świata Obyczaje Odrodzenie Ofiara Ojciec Opieka Państwo Patriota Pieniądz Pies Pijaństwo Plotka Pocałunek Podróż Podstęp Poeta Poezja Pojedynek Pokusa Polak Polityka Polska Postęp Pożądanie Pozycja społeczna Praca Prawda Prawo Prorok Przebranie Przeczucie Przemiana Radość Raj Religia Rosja Rosjanin Rozczarowanie Rozkosz Rozstanie Ślub Śmiech Świętoszek Święty Sąd Salon Samobójstwo Samotnik Samotność Sarmata Seks Sen Serce Sielanka Sierota Sława Słowo Sprawiedliwość Starość Sumienie Syn Szaleństwo Szczęście Szkoła Szlachcic Sztuka Tajemnica Taniec Tęsknota Teatr Twórczość Uczeń Uroda Urzędnik Walka klas Warszawa Wiadomość Wierzenia Władza Wojna Współczucie Wspomnienia Wychowanie Wyrzuty sumienia Żart Żona Życie snem Żyd Zabawa Zbrodnia Zbrodniarz Zdrada Zło Zmysły Zwycięstwo

O autorze

Tadeusz Boy-Żeleński
autor nieznany, domena publiczna, Wikimedia Commons

Tadeusz Boy-Żeleński

Ur.
21 grudnia 1874 w Warszawie
Zm.
4 lipca 1941 w Lwów
Najważniejsze dzieła:
Słówka (zbiór), Piekło kobiet, Marysieńka Sobieska, Plotka o „Weselu” Wyspiańskiego, Flirt z Melpomeną, Dziewice konsystorskie

Pisarz, poeta, krytyk teatralny i literacki, tłumacz i popularyzator kultury francuskiej, publicysta, działacz społeczny, z zawodu lekarz.
Matka Boya była wychowanicą i przyjaciółką Narcyzy Żmichowskiej, ojciec - znanym kompozytorem.
Spokrewniony z Tetmajerami, uczestnik wesela Lucjana Rydla, opisanego przez Wyspiańskiego, później ożenił się z Zofią Pareńską, która była pierwowzorem Zosi z Wesela. W młodości hulaka i karciarz, przyjaciel Stanisława Przybyszewskiego, nieszczęśliwie zakochany w jego żonie Dagny. Studiował medycynę, następnie wyjechał na praktyki do Francji, gdzie odkrył francuską piosenkę, kabarety i powieści Balzaka. Zakochany w Paryżu, po powrocie zaczął tłumaczyć francuską literaturę, aby ,,stworzyć sobie namiastkę Francji". Współtwórca kabaretu ,,Zielony Balonik", autor wielu piosenek i wierszyków z jego repertuaru. Jako lekarz kolejowy i pediatra stykał się z biedą i cierpieniem, jako działacz społeczny propagował więc świadome macierzyństwo i właściwą opiekę nad niemowlętami. Po pierwszej wojnie światowej porzucił medycynę i został recenzentem teatralnym oraz publicystą. Krytykowany przez środowiska prawicowe za wyśmiewanie rzeczy i spraw szacownych, które sam uważał za ,,niezbyt godne szacunku". W 1927 r. rząd francuski odznaczył go Legią Honorową za jego pracę tłumacza. Zamordowany przez hitlerowców wraz z innymi profesorami Uniwersytetu Lwowskiego.