- Dziewictwo: 1
- Historia: 1
- Król: 1
- Lud: 1
- Naród: 1
- Patriota: 1 2
- Pieniądz: 1
- Poświęcenie: 1
- Pozycja społeczna: 1
- Szlachcic: 1 2
Tadeusz Boy-ŻeleńskiPiosenki „Zielonego Balonika”Historia „Prawicy Narodowej”od Bolesława Chrobrego aż do jej wskrzeszenia w Roku Pańskim 1907[1]
1od Bolesława Chrobrego aż do jej wskrzeszenia w Roku Pańskim 1907[1]
Król Bolesław, to rycerz był mężny,
W kołach przyjaciół Chrobrym zwan,
W swojej łapie miecz dzierżył potężny
5I puszczał wrogów w krwawy tan;
Co wieczora, w zamkowej świetlicy,
Leżąc w łóżku zwykł grubo się śmiać: Ho, ho, ho,
Póki jeszcze trzymam miecz w prawicy,
Możecie, dzieci, zdrowo spać!
[2]
10
Ale w narodzie powstał krzyk:
Co? królem naszym Niemiec szelma?
Wszak lepszy już litewski dzik!
Choć łzy gorzkie zraszają jej lice,
15Lecz odważnie podaje swą dłoń:
Przyjm, ojczyzno, tę czystą prawicę,
Idź, mój wianku, polskiej ziemi broń!
W potędze kilka wieków trwał;
20Gdzie go tylko nie było potrzeba,
Wszędzie się polski husarz pchał;
Z czasem osłabł już zapał szlachcica,
Coraz rzadszym bywał szabli błysk:
Narodowa wciąż biła prawica,
25Ale tylko biła chłopa w pysk!
W końcu nawet już niebu to zbrzydło,
Już nas Opatrzność miała dość;
I rzekł Pan Bóg: wytracę to bydło,
Bo już patrzeć na nich bierze złość —
30Przyszedł Prusak… Moskal… Targowica…
Na Ojczyznę przyszły czasy złe…
Była wprawdzie narodowa prawica,
Lecz się znalazła bardzo pfe…
Za tę wielką, bardzo wielką winę
35Okrutnie nas pokarał Bóg,
Bo wnet wiarę, własność i rodzinę
Wewnętrzny zaczął szarpać wróg;
Lecz wstał rycerz w papierowej zbroicy
I odwalać jął grobowca głaz:
40Wstań narodzie, użyj twej prawicy,
Trzecie dzwonienie… ostatni czas!!
Więc wróciły dawnej mocy chwile
I husarz polski odżył już:
Miast miecza dzierży wyborczą sztampilę,
45W ręku kataster martwych dusz;
I świadomy swojej szczytnej misji,
Tak pokrzepia swą słabnącą brać:
Póki jeszcze ja zasiadam w komisji,
Możecie, dzieci, zdrowo spać!
50
Zewsząd pieniądze płyną w bród:
Póki w kasie mamy grosz gotowy,
Póty z szlachtą polską polski lud;
Niech się święci „Narodowa Prawica”,
55Odrodzenia niech nam snuje nić:
Niechaj nie wie, co daje lewica,
A będzie długo w chwale żyć!